is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Duitse militaire post I Oosttaverne Wood
Deze vaststelling is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd monument Duitse bunkers Oosttaverne Wood
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Duitse betonconstructie Oosttaverne Wood
Deze vaststelling was geldig van tot
Eén van twee Duitse bovengrondse betonnen militaire constructies gelegen in weiden langs de Hollebekestraat, nabij het kruispunt met de Rijselstraat (gehucht De Sterkte). Beide constructies liggen net geen 100 meter van elkaar verwijderd. Ze liggen ten westen van Oosttaverne Wood Cemetery. Deze constructie ligt het meest zuidwestelijk.
Eén van twee bij elkaar gelegen Duitse militaire posten uit de Eerste Wereldoorlog.
Vóór de oorlog is ten zuiden van de (huidige) Hollebekestraat een bos aanwezig, gekend als het Sterrebos. Op het einde van de 18de eeuw of in de eerste helft van de 19de eeuw worden in dit bos wegen aangelegd in een stervormig patroon vertrekkende vanaf een cirkelvormige structuur, die met water omgeven is.
Dit bos blijft tot aan de Mijnenslag in Duitse handen. Het Rondell-Wald zoals het bos op Duitse stafkaarten genoemd wordt – op Britse militaire stafkaarten wordt het bos aangeduid met Oosttaverne Wood – komt meer bepaald net achter de Duitse 2. Stellung (de zogenaamde Höhenlinie) te liggen, op 2,5 kilometer ten oosten van de frontlijn. In en rond dit bos wordt heel wat Duitse militaire infrastructuur opgetrokken, waaronder een netwerk aan (smal)spoorlijnen, commandoposten, talrijke betonnen militaire versterkingen (waaronder het bunkercomplex Sachsenfeste in het midden van het bos), militaire keukens enzovoort. Net ten noorden van dit bos, langs de Hollebekestraat, is een Duitse observatiepost opgetrokken van waaruit de vijandelijke linies in noordwestelijke richting worden geobserveerd.
De loopgraven van de Höhenlinie snijden net de noordelijke hoek van het bos aan. Volgens Britse militaire stafkaarten zijn bij deze loopgraven tal van betonnen militaire posten opgetrokken, waaronder de twee bewaarde militaire constructies.
De tweede Duitse stelling, inclusief het versterkte bos, worden tijdens de eerste dag van de Mijnenslag (7 juni 1917) ingenomen door eenheden van de 19th (Western) Division. Na de ontploffing van drie dieptemijnen bij de Hollandse Schuur kan deze divisie relatief gemakkelijk oostwaarts optrekken. De Duitse eerste linies met de versterkte bossen Grand Bois, Croonaert Wood en Onraet Wood kunnen vrij vlot ingenomen worden. Vele Duitsers geven zich over. Ook in Oosttaverne Wood is er nauwelijks sprake van verzet.
Reeds in de vroege namiddag zijn alle troepen de top van de heuvelkam overgestoken en hebben ze hun geplande objectieven ingenomen. Het vervolg van de gevechten zou evenwel meer slachtoffers opeisen bij de geallieerden. Er volgt een vrij verwarde periode met Duitse tegenaanvallen. De geallieerden stellen op 11 juni vast dat de Duitsers zich teruggetrokken hebben achter de Waastenlinie.
De veroverde Duitse bunkers bij Oosttaverne Wood worden in de winter van 1917/1918 door Britse eenheden gebruikt als schuilplaats.
In april 1918 (Duits Lente-Offensief) schuift de frontlijn opnieuw op richting westen, waardoor de bunkers bij Oosttaverne Wood in Duitse handen vallen.
Eén van twee Duitse betonnen militaire constructies, dichtbij de Britse militaire begraafplaats Oosttaverne Wood Cemetery gelegen.
De meest westelijke constructie (perceel 1009A) betreft een rechthoekige, halfondergrondse betonnen militaire constructie van grosso modo 650 x 500cm. Zowel de buiten- als de binnenzijde is gegoten tegen een houten beplanking. Aan zuidelijke zijde zit een toegang, aan oostelijke zijde zitten twee openingen.
Bron: Onroerend Erfgoed West-Vlaanderen, Beschermingsdossier 4.001/33039/107.1, Twee Duitse militaire posten (WO I) 'Oosttaverne Wood'. (DECOODT H., 2012)
Auteurs: Decoodt, Hannelore
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)