Vrijstaande, halfondergrondse betonnen constructie in een weide tegen de westelijke flank van een helling aangebouwd, ter hoogte van ‘Helleken’, op 850m ten zuidwesten van het centrum van Wijtschate. Te zien vanaf de Wulvergemstraat, ter hoogte van huisnummer 28.

Historische beschrijving

Geallieerde militaire post, opgetrokken tegen de westelijke flank van een helling ten zuidwesten van Wijtschate.

De omgeving van deze constructie zou tot aan de Mijnenslag van 7 juni 1917 in Duitse handen blijven. Deze omgeving is te situeren tussen de Duitse stellingen op de heuvelrug Wijtschate-Mesen, die met Sonne-Linie en Höhenlinie zijn aangeduid. Er worden tal van Duitse verdedigingswerken opgetrokken.

De hoeve ten westen van de Wulvergemstraat (huidig Wulvergemstraat 28) wordt op Duitse militaire stafkaarten aangeduid met Bayerhof, op Britse kaarten met Scott Farm. De hoeve ten oosten van de constructie wordt aangeduid met Steinbauerhof (Engels Skip Point). Zowel bij Bayerhof als bij Steinbauerhof zijn Duitse bunkers opgetrokken met mitrailleursnesten, die veel bloedvergieten veroorzaken tijdens de geallieerde verovering van deze regio op 7 juni 1917 (Mijnenslag).

Eind 1917 nemen Australische eenheden het front bij Wijtschate-Mesen over. Omdat een Duits offensief verwacht wordt (wat het Duitse Lente-Offensief van april-mei 1918 zou worden), worden tal van verdedigingswerken aangelegd. Nieuwe betonnen militaire posten worden massaal opgetrokken of bestaande Duitse constructies worden aangepast.

De desbetreffende betonnen constructie is na de Mijnenslag opgetrokken door Australische genie-eenheden. Het 4th Australian Pioneer Battalion werkt in maart 1918 in ieder geval aan deze constructie. Mogelijk is de constructie bedoeld als commandopost voor de artillerie of infanterie.

De Britten/Australiërs blijken in de winter van 1917/1918 nog niet zo goed vertrouwd met bunkerbouw. Deze constructie is een bewijs van een niet zo efficiënt gebruik van materiaal: hoewel de constructie vrij groot lijkt en heel wat beton gebruikt is voor de bouw ervan, blijken de binnenruimtes onhandig klein. De Britten en Australiërs worden zich hier bewust van en zouden hun ontwerpen na verloop van tijd verbeteren.

In april 1918, tijdens het Duitse Lente-Offensief, valt de constructie in Duitse handen. De inslagen aan zuidelijke zijde zijn wellicht het gevolg van de geallieerde bevrijding van de regio.

Beschrijving

Vrijstaande halfondergrondse betonnen militaire constructie, tegen de westelijke flank van een heuvelrug aangebouwd. De constructie heeft een nagenoeg rechthoekig grondplan van ca. 580 x 400cm. Het dak lijkt onder aarde en gras gebracht, als vorm van camouflage.

Het beton is versterkt met ronde ijzers. Aan de buitenzijde is het beton gegoten tegen golfplaten met fijne, ondiepe golving (zie de bewaarde afdrukken). In de muren en het dak (voornamelijk aan westelijke en zuidelijke zijde) zijn enkele inslagen te zien.

Aan westelijke zijde zitten twee deuropeningen (ca. H. 130 x Br. 62 x D. 32cm), die elk toegang verlenen tot een kleine, rechthoekige ruimte. Het beton binnenin is gegoten tegen een houten bekisting.