Het Wijtschatebos ligt ten noordwesten van de kerk van Wijtschate, gevat tussen de Vierstraat, Kroonaardstraat en Wijtschatestraat. Aan de andere (west)zijde van de Kroonaardstraat ligt het bos van Petit Bois, met nog iets meer westwaarts de twee mijnkraters van Petit Bois. Het Wijtschatebos is via wandelpaden ontsloten voor het publiek.

In het Wijtschatebos kunnen verschillende betonnen constructies en andere sporen teruggevonden worden, die uit de Eerste Wereldoorlog dateren. Volgende sporen werden ondertussen geïdentificeerd. Vooreerst is er de "Dietrich"-mijnschacht in de noordwestelijke hoek van het bos (Wijtschatebos 1), toegankelijk vanaf het wandelpad komende van de Kroonaardstraat. Vlakbij, tegen de westelijke rand van het bos (Wijtschatebos 2) en net ten zuiden van de mijnschacht, aan de andere kant van het wandelpad (Wijtschatebos 3), zijn restanten van vernielde betonnen constructies terug te vinden. Langs het oost-west lopende wandelpad staat een betonnen constructie die nu is ingericht als schuilplaats voor vleermuizen (Wijtschatebos 4). In het bos iets ten noorden van deze vleermuizenschuilplaats is een betonnen constructie terug te vinden (Wijtschatebos 5) en meer noordwaarts zijn vrij intacte restanten van andere betonnen constructies terug te vinden (Wijtschatebos 6 en 7). In de zuidoostelijke hoek van het bos, ten noorden van Wytschaete Military Cemetery, kan een intacte, halfondergrondse constructie op een motte teruggevonden worden (Wijtschatebos 8). Tegen de zuidelijke rand van het Wijtschatebos kan tenslotte een loopgraaf gevolgd worden met ter hoogte van het wandelpad een bomput en in de zuidwestelijke hoek van het bos twee vrij intacte betonnen constructies naast elkaar (Wijtschatebos 9 en 10).

Historische achtergrond

Restanten van een Duitse betonnen verdedigingsconstructie in het Wijtschatebos. Na de Eerste Slag bij Ieper volgde de frontlijn de heuvelkam in een boog ten westen van Wijtschate. De mijnkraters van 7 juni 1917 ter hoogte van Hollandse Schuur, Petit Bois, Maedelstede Farm, Peckham, Spanbroekmolen en Kruisstraat markeren vandaag nog steeds de toenmalige eerste Duitse linie. Acties via tegenmijnschachten, zoals "Dietrich" (Wijtschatebos 1), hadden deze big bang niet meer kunnen verhinderen. Behalve zware Britse artilleriebeschietingen werd het Wijtschatebos in de aanloop van de Mijnenslag ook nog eens bestookt met een duizendtal brandbommen. Na de voor de geallieerden "succesvolle" Mijnenslag was de frontlijn een stuk oostwaarts opgeschoven, tot ter hoogte van Oosttaverne en Gapaard. Wijtschatebos was nu dus in geallieerde handen gevallen, tot aan het Duitse Lente-Offensief. De verdedigingsconstructies in het Wijtschatebos dateren wellicht allemaal uit de oorlogsperiode vóór de Mijnenslag van juni 1917.