Oorspronkelijke hoeve, later verbouwd als café. De woning vormde vroeger één vrijstaand geheel met de woning die er oostelijk aan grenst. Volgens de eigenaars is de woning gebouwd in 1772 en was ze goed van de familie De Ligne. Op het primitief kadaster (rond 1830) staat er al een huis, eigendom van de heer Maes, rentenier van beroep. In 1874 is de woning inderdaad eigendom van "De Ligne-Col, membre du conseil d’état"; hij laat dan rurale gebouwen optrekken. In 1935 wordt het geheel gesplitst in een oostelijk en westelijk deel. In de jaren zeventig worden de hoevegebouwen afgebroken. De licht inspringende schuur ten westen van de woning wordt dan pas correct ingetekend, maar afgaande op het uitzicht is ze veel ouder en vermoedelijk zelfs van 1874.

Onderkelderd bakstenen dubbelhuis van vijf traveeën en anderhalve bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen, nok evenwijdig met de straat). Verankerde witgeschilderde en decoratief gecementeerde lijstgevel op gepikte plint met schijnvoegen met daarboven een band van imitatiebreuksteen. Het hoofdgestel is uitgewerkt met spiegelpanelen en gesteund door imitatieconsoles. Rechthoekige vensters en getoogde deuropening. De vensters op de gelijkvloerse verdieping zitten gevat in een vlakke omlijsting en zijn voorzien van vermoedelijk arduinen lekdrempels en rolluiken. De drie kleine vensters op de halve verdieping hebben een doorlopende waterlijst en lekdrempel. Rechts, aan de westelijke kant, bevindt zich een lagere schuur met een grote houten poort. Het interieur van de woning is helemaal aangepast; het dakgebint is echter nog origineel. Er is een vrij intacte gordingkap bewaard. Dit type dakkap was standaard voor de tweede helft van de 18de eeuw. Dit stemt overeen met de bouwdatum die door de eigenaars werd meegedeeld.