Eigen woning van Jacques Nisot, architect, schilder en beeldhouwer, een villa in naoorlogs modernisme, gelegen te midden van een afhellende, aangelegde tuin. In de voortuin met oprit staan twee sculpturen, vermoedelijk eigen werk van de bouwheer. De villa is ontworpen als een aanpasbare woning. Ze werd in 1960 gepubliceerd in het tijdschrift "Architecture 60".

De villa wordt kadastraal geregistreerd in 1958 als een volume met een eenvoudige rechthoekige grondvorm. Oorspronkelijk, zoals afgebeeld in "Architecture 60" bestond ze uit een balkvormig volume in witgeschilderde baksteen van twee bouwlagen onder combinatie van links een flauw hellend lessenaarsdak en rechts een dito zadeldak met nokken loodrecht op de straat beide met aflijnende zwarte dakrand. Dit volume is ook vandaag nog herkenbaar. De licht geknikte voorgevel maakt een eerder gesloten indruk. De functioneel ingeplante muuropeningen met uiteenlopende vormen zijn overwegend rechthoekig, met één groot trapeziumvormig raam uiterst links op de verdieping.

De villa werd in 1963 een eerste maal uitgebreid aan de rechterkant, met een atelier boven een overdekt terras op rechthoekig grondplan in het verlengde van de bestaande woning. Het gemeentearchief bevat verder aanvragen voor de garage (rechts vooraan, 1967), uitbreidingswerken (1971) en het bouwen van een wintertuin (1976).

De woning werd, om de kosten te drukken, geconcipieerd met zo weinig mogelijk gesloten binnenruimtes. Volgens de plannen gepubliceerd in "Architecture 60" bevonden zich op de benedenverdieping de eetkamer en de keuken, die in elkaar overliepen, naast een afzonderlijk toilet. De verdieping is volledig open en staat ingetekend als atelier en "sejour". De inplanting van de vensters, voornamelijk aan oost- en westzijde, werd gekozen in functie van de lichtinval en om een maximaal zicht op de vijvers in het westen mogelijk te maken.