Modernistisch landhuis gelegen op een ruim perceel aan een private weg uitgevend op de Ginstlaan. De onmiddellijke omgeving wordt gekenmerkt door vrijstaande villa's op ruime percelen. Het landhuis werd in opdracht van het uit Brussel afkomstige echtpaar J.M. Mommens ontworpen door het Atelier d'Architecture et d'Urbanisme, het architectuurbureau van Lucien Jacques Baucher (met als medewerkers Michel Draps en Marc Libois). Het bouwdossier werd goedgekeurd in 1969.

Lucien Jacques Baucher studeerde af aan La Cambre en liep nadien stage bij Eugène Delatte. Net als andere modernisten van deze naoorlogse generatie, zoals Jean-Pierre Blondel, Odette Filippone, Jean Vancoppenolle of Jean Cosse bouwde hij in een modernistische stijl naar Scandinavisch model waarbij een dogmatisch functionalisme plaats maakt voor een meer ongedwongen vormgeving en een complexere ruimte-ervaring. Tussen 1952 en 1963 ontwierp Baucher in associatie met Blondel en Filippone een hele reeks opmerkelijke landhuizen. Vanaf 1964 richtte hij zijn eigen bureau op, het Atelier d'Architecture et d'Urbanisme. Het landhuis Mommens stamt uit deze periode van zijn loopbaan en vertoont een uitgesproken volumetrische vormgeving, met tot op de grond aflopende hellende daken (typisch voor de overgang naar de jaren 1970).

Landhuis met twee bouwlagen opgetrokken in witgeschilderde baksteen onder een opvallende sculpturale dakenstructuur bedekt met grijze leien. De gelijkvloerse verdieping omvat de leefruimten, de bovenverdieping het nachtgedeelte. Naar buiten toe is het landhuis Mommens opgedeeld in twee afzonderlijk volumes, elk gevat onder een asymmetrisch dak met geknikte hellende dakvlakken. Tussen deze volumes is een derde balkvormig volume geschoven dat de circulatie en natte ruimtes van het nachtgedeelte omvat. Het zuidelijk georiënteerde dakvlak loopt steil af, met op de eerste verdieping aan de slaapkamers terrassen uitgesneden in het dakvlak. Het volume aan de tuinzijde is gevat onder een bijna tot op de grond aflopend licht hellend dakvlak. De aan tuinzijde gelegen inkompartij wordt gemarkeerd door een dieperliggend dakvlak. Door het natuurlijke niveauverschil is het terras hoger gelegen dan de tuin.

De bouwaanvraag toont een eenvoudige en rechtlijnige planopbouw (huidige indeling niet gekend). Door de schuin aflopende dakhellingen met uitsnijdingen voor ramen en terrassen en over beide verdiepingen doorlopende muurvlakken gaat deze hand in hand met een complexe ruimte-ervaring. Aan de buitenzijde zijn de witte schuin aflopende muren, de variatie aan dakvlakken met grijze leien, en de warmere kleurenaccenten van het houten schrijnwerk beeldbepalend. Een kleine annex/garage aan straatzijde is in dezelfde stijl geïntegreerd in het volume van de woning.