Landhuis in art-nouveaustijl op een uitgestrekt domein in de wijk Kleine Hut op de grens met Ukkel. Gebouwd in 1904-1905 naar ontwerp van Victor Horta, in opdracht van Georges Féron, zoon van de bekende advocaat Emile Féron die ook de belangen van Horta verdedigde.

Het landhuis Féron getuigt van een stilistische evolutie in de serie landhuizen die Horta rond de vorige eeuwwisseling ontwierp. Waar eerdere landhuizen zoals de Villa Carpentier in Ronse worden gekenmerkt door polychromie, contrasterende materialen en vormelijke variatie, bedacht Horta het landhuis Féron met een ornamentloze vormgeving. Hiermee sloot hij aan op de toenmalige tendens naar geometrische vereenvoudiging die de zogenaamde tweede art nouveau kenmerkte. De volledige bezetting van het landhuis met een witte gladde cementlaag is hiervoor kenmerkend.

Het landhuis werd ontworpen en gebouwd rond 1905. In 1922 werd een bouwaanvraag ingediend voor een garage op het terrein (architect niet vermeld). Tot 2003 had het landhuis nog in grote lijnen zijn karakter bewaard, met uitzondering van enkele aanpassingen aan het dak, terrassen en schrijnwerk in de jaren 1960. Het afgelopen decennium werd het door het Brusselse architectenbureau Atelier 55 uitgebreid in een gelijkaardige eerder classicistische stijl waarbij het volume nagenoeg werd verdubbeld.

De aanvraag voor renovatie en uitbreiding uit 2000 geeft het oorspronkelijk ontwerp weer. Het landhuis Féron werd opgetrokken op een halfondergrondse verdieping, met 2 tot 3 bouwlagen onder een complexe dakenstructuur (bedekt met grijze leien). Aan de zuid- en westkant bevindt zich een rondgaand terras in natuursteen (vandaag witgeschilderd), met op de hoek een grote trappenpartij. De planopbouw is eenvoudig. De inkom situeert zich in de oostgevel. Deze geeft toegang tot een interne hal aan de noordzijde, met vrijstaande trap. Alle kamers geven uit op deze hal. Ze zijn er aan de zuidkant in enfilade rond geschikt, met een opeenvolging (van oost naar west) van een bureau, een eetkamer, en een ruim salon (zuidwesthoek). Met grote raampartijen genieten de leefruimtes van een goede bezonning. Op de eerste verdieping bevinden zich 3 slaapkamers en 2 badkamers.

Het bureau springt met een "bow-window" uit in de oostgevel. In de zuidgevel springt de eetkamer uit met een driezijdige apsis met balkon op de eerste verdieping. Deze travee telt over de hele diepte van het landhuis drie bouwlagen (met op de bovenste verdieping ruimtes voor de dienstboden). De uitwerking van de gevels wordt gekenmerkt door een vormelijke tegenstelling tussen de noord- en de zuidgevel. Waar de noordgevel een gesloten en vlak karakter heeft met een beperkt aantal kleine raamopeningen, wordt de zuidgevel gekenmerkt door grote raamopeningen en een bewogen vormgeving. Alle muuropeningen zijn licht getoogd en hebben hardstenen dorpels. Een bewaarde oudere foto toont dat het balkon op de eerste verdieping oorspronkelijk volledig doorliep boven de salon. Het landhuis was ook gelegen in een tuinaanleg die deel uitmaakte van een totaalontwerp (vandaag verdwenen).

Bij de hoger vermelde verbouwing en renovatie werd aan de noordzijde een nieuw volume aangebouwd (laagbouw), met een paviljoen dat aan de oostelijke zijde uitspringt. In de oostgevel werden de muuropeningen gewijzigd en een nieuwe luifel aangebracht ("bow-window" bewaard). De zuid- en de westgevel bleven bewaard, zodat het oorspronkelijk volume ook vandaag duidelijk herkenbaar is. Ook de interne verdeling met de opeenvolging van bureau, eetkamer en salon zouden bewaard zijn, evenals de trap in de hal en de originele interieurafwerking (actuele toestand niet gekend). De terreinaanleg onderging verdere ingrijpende wijzigingen, onder meer door de aanleg van een nieuwe toegangsweg, de bouw van een grote garage en de aanleg van een buitenzwembad.