Gebouwd onder patronaat van de abdij van Munsterbilzen, thans gebruikt als tentoonstellingsruimte. Gaaf bewaard voorbeeld van Maasgotiek, volledig opgetrokken uit mergel met vensterdorpels en waterlijsten van kalksteen.

De chronologie ziet eruit als volgt: de toren dateert uit het begin 15de eeuw, het schip is recenter (circa 1500 ?); verschillende jaartallen ingekrast op de zuidelijke gevel (1651?, 1718?, 1607) duiden op herstellingen. Het koor steekt lichtjes uit boven het schip, wat een latere bouwdatum verraadt; in het gewelf van het koor bevinden zich twee jaartallen, 1560 en 1664, het laatste mogelijk verwijzend naar de voltooiing. Uit gemeenterekeningen blijkt een herstelling in 1698. In 1883 werd de kerk nogmaals grondig gerestaureerd (jaartal op triomfboog). In de toren bevinden zich verschillende graffiti met uiteenlopende dateringen, de oudste opklimmend tot de 17de eeuw. De datering der sacristieën staat niet vast, de zuidelijke is in ieder geval recent (19de of begin 20ste eeuw). In 1974 werd de kerk nogmaals gerestaureerd. Opgravingen (1973-1974) onder leiding van J. Claassen en M. Driessen brachten resten van een romaanse kerk aan het licht.

De plattegrond beschrijft een vierkante westelijke toren, geflankeerd door een zuidelijk traptorentje, een driebeukig schip van drie traveeën en een koor van een rechte travee met driezijdige sluiting, geflankeerd door sacristieën.

Massieve westelijke toren van drie geledingen op een kalkstenen sokkel met afschuining. Twee rondboogvormige galmgaten aan elke zijde. Ingesnoerde naaldspits.

Het basilicale schip heeft gedrukte verhoudingen, typisch voor de Maasgotiek in Limburg: de middenbeuk steekt slechts weinig uit boven de zijbeuken. De gevels zijn voorzien van spitsboogvensters en gelede steunberen. Leien zadeldak over schip en koor.

Aan de zuidelijke gevel werd in 1546 een portaal met bekronende trapgevel toegevoegd; in de top bevindt zich de gevelsteen met datering en twee zonnewijzers. Rondboogdeur met geprofileerde, kalkstenen druiplijst.

De begane grond van de toren is overwelfd door een kruisribgewelf op hoekconsoles met bladmotief, en van het schip gescheiden door een spitsboogvormige scheiboog. De deur naar de traptoren is gevat in een kalkstenen omlijsting met mijtervormige monoliet latei.

De middenbeuk telt drie traveeën, gemarkeerd door zware, kalkstenen zuilen met Maaskapiteel en octogonale sokkel, die de spitsboogarcade dragen. Fraaie stergewelven met geprofileerde gewelfribben, versierde houten gewelfsleutels en typische doorlopende kruinrib. De ribben rusten op colonnetten die door de zuilen worden opgevangen. Een geprofileerde lijst verbindt de kapitelen van deze colonnetten.

De zijbeuken zijn voorzien van zesdelige kruisribgewelven, eveneens met doorlopende kruinrib; een doorlopende, geprofileerde lijst verbindt de afzaten. Spitsboogvensters met maaswerk. Een kalkstenen zitbank, het zogenaamde armenbankje, loopt langs de muren der zijbeuken.

Koor van één travee en driezijdige sluiting, overkluisd door middel van een straalgewelf; slanke spitsboogvensters.

De kerk is omgeven door het kerkhof (ommuurd), waarop zich vier grafstenen uit de 17de eeuw bevinden.

Mobilair: barokke hoofd- en zijaltaren, waarvan het hoofdaltaar in half verheven beeldhouwwerk de besnijdenis van Christus voorstelt. Grafstenen uit 17de, begin 18de eeuw.