Goed bewaarde modernistische vrijstaande eengezinswoning gebouwd in het begin van de jaren 1960. De woning is gelegen in de wijk Middenhut, in een residentiële verkaveling die aantakt aan de Linkebeeksedreef. De omringende bebouwing bestaat uitsluitend uit vrijstaande villa's in verschillende stijlen gebouwd in de jaren 1960 en later.

De woning werd in opdracht van een wetenschapper ontworpen door de in Brussel gevestigde modernistische architect Stanislas Jasinski, die stage liep bij zowel Victor Horta als Henri van de Velde. Voor de Tweede Wereldoorlog was Jasinski vooral bekend van zijn op Le Corbusier geïnspireerde stadsontwerpen voor Brussel en het ontwerp voor de luchthaven in Deurne (Antwerpen). Na de oorlog ontwierp hij naast luxeflatgebouwen in Brussel, ook huizen en villa's in de ruimere omgeving van Brussel. De woning aan de Reebokkendreef wordt gekenmerkt door een typisch naoorlogse modernistische vormgeving met Scandinavische invloeden, zoals het gebruik van natuurlijke materialen als breuksteen en hout. Ze is eveneens exemplarisch voor de zuivere en elegante lijnvoering die het oeuvre van Jasinski kenmerkt.

Jasinski ontwierp de woning als een compact volume in het midden van een middelgroot omhaagd perceel. De woning bestaat uit twee bouwlagen in wit geschilderde baksteen op een halfondergrondse kelderverdieping in breuksteen (grès de l'Ourthe). Opvallende elementen zijn de schuin op het rechthoekig volume ingeplante overdekte toegangsgalerij in breuksteen en het naar het zuidoosten oplopend lessenaarsdak, expressief vormgegeven met ver uitkragende dakranden.

De oorspronkelijke plannen werden in 1963 gepubliceerd in het architectuurtijdschrift la Maison (huidige indeling en toestand van het interieur niet gekend). Deze tonen een rationele opbouw gebaseerd op de meest voordelige oriëntatie, onbelemmerde uitzichten en een optimaal ruimtegebruik. Net als in de woningontwerpen van Le Corbusier, zoals de woning Schwob, vormt een dubbelhoge woonkamer met vrijstaande trap de centrale ruimte waarrond de andere functies worden georganiseerd.

De woonkamer wordt betreden via een kleine inkomhal met vestiaire en sanitair. Langs de ene zijde van de woonkamer bevindt zich een eetkamer met achterliggende keuken en bureau, langs de andere zijde bevinden zich de 'master' slaapkamer met badkamer en de slaapkamer van de bedienden. De woonkamer is naar de tuinzijde toe van vloer tot dak beglaasd. Grote schuiframen geven uit op een zuidelijk georiënteerd terras, aangelegd op de halfondergrondse kelderverdieping (eveneens uitgevoerd in breuksteen). Volgens modernistische principes schept een doorlopende vloerbedekking continuïteit in de ervaring van binnen- en buitenruimte.

Op de verdieping geeft een via de trap toegankelijke mezzanine (studeerhoek) eveneens uit op de woonruimte. Langs de ene zijde bevindt zich een bibliotheek met projectiezaal, langs de andere zijde een gastenkamer (chambre d'amis) met klein terras. In de halfondergrondse kelderverdieping bevinden zich een garage voor drie auto's (met hellende inrit aan straatzijde), dienstruimten en een atelier met laboratorium.

De gevels zijn uitgewerkt in een zorgvuldige compositie, met verticale stroken met rechthoekige raamopeningen (schrijnwerk in aluminium) en gevelvlakken bekleed met hout (vandaag grijs geschilderd). Het dubbelhoge raam van de woonkamer is gevat tussen twee expressief uitspringende kolommen, die de hoofdstructuur naar buiten toe uitdrukken. De woning werd uitgevoerd door het bouwbedrijf Entreprises et Travaux, gespecialiseerd in de rationalisatie van constructiemethodes. Voor het interieurontwerp werd advies ingewonnen bij de gekende interieurarchitect en designer Christophe Gevers, eveneens docent aan het architectuurinstituut La Cambre. De oorspronkelijke meubels werden aangekocht bij het gekende Nederlandse meubelbedrijf Pastoe. De actuele toestand van het interieur is niet gekend.