Regionalistische villa op een groot, beboomd perceel, vlak naast spoorlijn, op een grosso modo vierkante plattegrond. Het pand werd kadastraal geregistreerd in 1905, als eigendom van Jan Willems-Van Uytrecht, wisselagent in Brussel. In 1935 wordt het pand, nog steeds in handen van Willems, beperkt uitgebreid, naar ontwerp van lokaal architect J.B. Heymans.

Villa van twee bouwlagen met verhoogde begane grond, onder gecombineerde uitkragende zadeldaken (leien) op schoren. De gevels, vooraan een combinatie van een lijst- en puntgevel, hebben een parement van gele baksteen, met speklagen van rode baksteen. De hoge plint in bossage is opgebouwd uit een combinatie van verschillende soorten natuursteen, waaronder vermoedelijk ijzerzandsteen.

Het typerende pseudo-vakwerk, dat volgens de bouwplannen bijvoorbeeld gebruikt werd voor top van de tot puntgevel opgetrokken tweede travee aan straatzijde, werd vervangen door een verticale houten beplanking.

Bij de gevarieerde gevelopeningen vinden we ook hardstenen kruisvensters terug. De torenvormig uitgewerkte inkompartij heeft een leien, ingesnoerde spits bekroond door een sierlijk uitgewerkte bliksemafleider.

De villa werd grondig gerenoveerd ten tijde van de herinventarisatie in 2010.

Op het perceel, nog dichter bij de spoorlijn, ligt een bijgebouw, dat kadastraal geregistreerd werd in 1904, maar waarvan de precieze functie niet kon achterhaald worden. Het is opgetrokken uit baksteen met een lage plint van natuursteen en telt één bouwlaag met verhoogde begane grond onder sterk overkragend zadeldak (mechanische pannen, vernieuwd ten tijde van de herinventarisatie), gedragen door houten pijlers. Aan de zijkanten zijn onder het overkragende dak windborden met verticale beplanking voorzien. De acht traveeën, gescheiden door lisenen, zijn voorzien van rechthoekige muuropeningen. Dit bijgebouw bewaarde zijn schrijnwerk, voorzien van glas in lood met fijne, vierkante onderverdeling.