Vroeger bevond zich hier het Hof te Wezembeek, verschijnt op het primitief kadasterplan van 1829 als een gesloten hoeve (omvatte de huidige nummers 11, 12, 13, 13a en 14). Waarschijnlijk vormt het huidige gebouw nog een restant van het woonhuis van deze hoeve. Begin 20ste eeuw was er een "estaminet" gevestigd.
Vermoedelijk vroeg 19de-eeuws gecementeerd breedhuis met verhoogde begane grond (onderkelderd), vijf traveeën en twee bouwlagen onder schilddak (mechanische pannen) met twee latere dakkapellen. De nok is loodrecht op de straat georiënteerd, de straatgevel telt vier traveeën, de tweede is blind. De ingang van het gebouw bevond zich oorspronkelijk in de rechtse travee van deze gevel, nu venster. Het 'erf' rechts van de woning was van de straat afgesloten afgesloten door een manshoge bakstenen muur. Met schijnvoegen gecementeerde lijstgevels gemarkeerd door vlakke hoekbanden, muurbanden, doorgetrokken lekdrempels en een met diamantkoppen uitgewerkt cordon. Rechthoekige vensters met arduinen lekdrempels, oorspronkelijk beluikt op het gelijkvloers (links travee van de hoofdgevel was oorspronkelijk getralied). Op de verdieping vlakke omlijstingen met diamantkopversieringen en trapeziumvormige pseudosluitsteen. Vernieuwd schrijnwerk. Sober gedecoreerde borstweringen eveneens met diamantkopmotieven. Gevel bekroond door een gecementeerde bogenfries en een vernieuwde kroonlijst.
- CALUWAERTS R. 1987: Het leven in Wezembeek in 1910, Het Anker 6.2, 7.
- CALUWAERTS R. 1992: Wezembeek-Oppem. Van boerendorp tot woongemeente. Nieuwkerken-Waas, 193-209.