Zogenaamde "Oude Molen" of "Theunissen-molen", watermolen op de Bosbeek, voor het eerst vermeld in 1551. Toen in 1717 de gemeentelijke molen, de "Nieuwe Molen", in gebruik genomen werd, kreeg hij de naam "Oude Molen" .

L-vormig complex van bakstenen gebouwen onder zadeldaken (mechanische pannen).

Molenhuis van drie traveeën en twee bouwlagen in de westelijke vleugel (eind 19de eeuw). Dakvenster onder zadeldak boven de middentravee, getoogde vensters en een rechthoekig laadvenster. Rechthoekige, bakstenen deur.

Haaks hierop aansluitend, éénlaags woonhuis van drie traveeën, uit de eerste helft van de 19de eeuw, in de tweede helft van de 19de eeuw met één bouwlaag verhoogd. Dakvenster zoals in het molenhuis. Rechthoekige vensters met kalkstenen lateien en lekdrempels op de eerste bouwlaag en getoogde vensters op de tweede bouwlaag. Rechthoekige deur in een vlakke kalkstenen omlijsting, voorzien van druiplijst en neuten. Aanleunende stal van één bouwlaag en dwarsschuur onder verlaagd zadeldak (golfplaten). Gevel voorzien van twee bakstenen korfboogpoorten.

Buitenwerk: thans volledig roestig ijzeren bovenslagrad, met schroefbouten op U-ijzers bevestigd. Wateraanvoer via geklonken ijzeren goot. Binnenwerk: via een ijzeren transmissie worden op de begane grond twee koppels maalstenen aangedreven, op de bovenverdieping onder meer een haverplettermachine. Additieve drijfkracht werd geleverd door een, vlak na de Tweede Wereldoorlog geplaatste tweecylinder dieselmotor (Moës-Waremme). Houten staande werk, onderstut door ijzeren I-balk.

Ten oosten, aan de overkant van de weg, recentere stallen met volledige vernieuwde wanden. Verbouwde, dubbele dwarsschuur onder zadeldak (Vlaamse pannen) ten zuiden.