Café 't Vertier, vroeger café Ons Huis

Op de plaats van dit volume stond bij de aanvang van het kadaster (rond 1830) reeds een gebouw. In 1880 wordt de woning gelegen op nummer 1 vergroot en het volume noordelijk hiervan (de zogenaamde Roeë Zaul) verkleind. Beiden zijn dan eigendom van Pieter van Mol, herbergier in Meldert. De gevels dateren vermoedelijk van toen; binnenin kunnen nog sporen van een oudere kern aanwezig zijn. Uit de literatuur blijkt dat het café vroeger gekend was als "Ons Huis" en dat er ook een winkel was. Het café was, samen met de bijhorende zaal, de thuishaven van vele verenigingen behorende tot de socialistische politieke strekking.

Breedhuis van zes traveeën en een bouwlaag onder golfplaten zadeldak. Beraapte en beschilderde lijstgevel, tegen de gevel zijn een aantal panelen bevestigd die verband houden met de functie als café. Links van de deur oudere rechthoekige vensters in een vlakke beschilderde arduinen omlijsting. Oorspronkelijk zouden ze beluikt geweest zijn. De steekboogvormige deur en het bredere venster rechts van de deur dateren van een verbouwing na de Tweede Wereldoorlog en zitten gevat in een omlijsting van gesinterde baksteen.

Roeë Zaul, vroeger Zaal Victorie

Gesloten volume dat een zaal herbergt, gekend als de "Roeë Zaul". Op de plaats van dit volume stond bij de aanvang van het kadaster (rond 1830) reeds een gebouw. In 1880 wordt de woning gelegen op nummer 1 vergroot en het volume van de zaal verkleind. Beiden zijn op dat moment eigendom van Pieter van Mol, herbergier in Meldert. De gevels dateren vermoedelijk van toen; binnenin kunnen nog sporen van een oudere kern aanwezig zijn.

Uit de literatuur blijkt dat deze zaal oorspronkelijk "Victorie" genoemd was en dat zij werd gebruikt als schoollokaal, toneelzaal en repetitiezaal voor de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia. In de periode tussen de twee wereldoorlogen werd de zaal grondig verbouwd.

Onderkelderd volume onder kunstleien zadeldak. Geschilderde en bepleisterde lijstgevel van vier traveeën, onderbroken door vier steekboogvormige muuropeningen. Tussen de twee wereldoorlogen verdween de toegangsdeur aan de straatzijde en werden nieuwe vensteropeningen met arduinen lekdrempels voorzien. De linkse vensteropening werd dichtgemetseld, langs die kant bevindt zich volgens de literatuur het podium.