Neoclassicistisch ensemble van drie meergezinswoningen, met typische combinatie van een iets hoger centrale woning geflankeerd door twee identieke, spiegelende huizen. Het samenstel is wellicht te linken aan de bouwaanvraag die in 1908 werd ingediend door architect Ernest Stordiau in naam van E. Van de Werve. In vergelijking met de geveltekeningen in dit dossier, zijn de uiterste woningen echter anders uitgevoerd op de eerste en tweede bouwlaag.

Het centrale huis heeft drie traveeën en drie en een halve bouwlaag onder zadeldak, de andere woningen tellen drie bouwlagen onder een mansardedak met drie dakvensters, maar wijken qua indeling af van de standaarden door de opdeling van de eerste twee bouwlagen in twee brede traveeën in combinatie met een bovenverdieping van drie traveeën. De lijstgevels hebben een natuurstenen parement en zijn afgelijnd door een houten kroonlijst op klossen en een hardstenen parement. Rechthoekige muuropeningen met hardstenen dorpels, sobere decoratie in borstweringen en ijzerwerk van de balkons. Vooral de centrale woning is gaaf bewaard qua schrijnwerk, ijzeren balkons en glaswerk.