Lager gelegen en gerenoveerd vissershuisje, naar verluidt van 1763. Staat op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (1844). Hoevetje van het langgestrekte type nu volledig ingericht als woning. Lage, verankerde baksteenbouw met witbepleisterde gevels boven een gepekte plint en onder zadeldak (Vlaamse pannen) met verspringende nokhoogte. Rechthoekige muuropeningen onder lateien. Beluikte vensters met kleine roedeverdeling naar oud model, rechts van de deur met bewaard schrijnwerk. Stoep met betonklinkers.

Interieur. In de bewaarde balkenlaag is een mast verwerkt, naar verluidt afkomstig van de boot van de visser die het huis gebouwd heeft. Tot siertuin gewijzigd erf met op het gazon een witbepleisterde, ronde waterput.