Burgerhuis in neotraditionele stijl gebouwd in opdracht van Oscar Carlier, naar een ontwerp door de architect Max Winders uit 1951. De woning met een bescheiden volume op de hoek van Markgravelei en de Korte Lozanastraat, imiteert de typologie van het laat-classicistisch landhuis van omstreeks 1800. In die zin is het ontwerp symptomatisch voor de behoudende tendens in de residentiële architectuur van het eerste naoorlogse decennium. Anderzijds lijkt het gebouw zich naar schaal en vormgeving te willen integreren in de kleinschalige neoclassicistische architectuur uit de tweede helft van de 19de eeuw, die het straatbeeld in dit gedeelte van de Markgravelei bepaalt.

De woning Carlier behoort tot het late oeuvre van Max Winders, die in zijn vijftigjarige carrière trouw bleef aan een behoudende, academische architectuuropvatting, en een geëngageerd rol vervulde in de monumentenzorg. De bankier Oscar Carlier was vermoedelijk een naaste verwant van zijn echtgenote Cornelia, dochter van de bankier Jean Baptiste Ferdinand Carlier. Gedurende zijn loopbaan voerde de architect meerdere privéopdrachten uit voor zijn schoonfamilie, zoals de grafkapel op de begraafplaats van Berchem, het kasteel Boterberg in Kalmthout en een villa in Sint-Pieters-Woluwe voor zijn zwagers Hector en Fernand Carlier, medeoprichters van de olieproducent Petrofina. Tot zijn belangrijkste opdrachten na de Tweede Wereldoorlog behoorde het Ministerie van Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Handel in Wetstraat in Brussel.

De rijwoning in halfopen bebouwing die aan een ommuurde tuin grenst, omvat twee bouwlagen en drie bij vier traveeën onder een schilddak (leien). Uitermate sober van opzet, zijn de lijstgevels bekleed met imitatie-natuursteen op een arduinen plint, en afgewerkt met een omlopende houten kroonlijst. De door klassieke regelmaat en symmetrie beheerste gevelcompositie, wordt in de middenas gemarkeerd door een twee traveeën breed risaliet dat de klemtoon op de tuingevel legt. Op de rondbogige terrasdeuren na, zijn de muuropeningen rechthoekig van vorm met lekdrempels. Het houten schrijnwerk van de deur, de vensters met kleine roedeverdeling en de dakkapellen is bewaard. Rechthoekig van vorm beantwoordt plattegrond aan een conventionele, Frans classicistische typologie, georganiseerd rond de centrale traphal. Op de begane grond wordt de eetkamer die op het terras en de tuin uitgeeft, in enfilade geflankeerd door de keuken en de spreekkamer. Een aanbouw herbergt de garage met toegang in de Korte Lozanastraat. De bovenverdieping bestaat uit een privé-salon, een slaapkamer met en suite badkamer en dressing, en een meidenkamer.