Geheel van twee gekoppelde burgerhuizen in beaux-artsstijl, volgens de bouwaanvraag van 1923 voor eigen rekening opgetrokken door de aannemer J.L. Ariëns-Arcay, die zelf zijn intrek zou nemen in het rechter pand. Op de achter aanpalende percelen in de Markgravelei had Ariëns in 1913 twee gelijkaardige burgerhuizen opgetrokken, waarvan hij er zelf een bewoonde. Toen al had de aannemer de bedoeling naar hetzelfde ontwerp twee woningen te bouwen in de Korte Lozanastraat. Ondanks een vereenvoudiging van de bouwplannen in 1914, zag hij vermoedelijk vanwege het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog af van het bouwproject, dat pas in 1923 werd heropgenomen. Het nieuwe ontwerp baseerde zich voor de plattegrond op het ontwerp van 1913, maar wijzigde de gevelopstand. Een jaar later bouwde Ariëns nog een identieke woning aan de overzijde van de straat.

De volgens repeterend schema gekoppelde rijwoningen met een gevelbreedte van drie traveeën, tellen vier bouwlagen onder een plat dak. Sober van opzet zijn de lijstgevels afgewerkt met een bepleistering in simili-natuursteen, op een arduinen plint. In overeenstemming met de interieurindeling, wordt de hoge bel-etage gemarkeerd door een bow-window met een guirlandedecor en een smeedijzeren balkon als bekroning. Verder volgt de gevelcompositie een conventioneel schema met rechthoekige muuropeningen, tot de imposten omlijst en versierd met strikken. Van het houten schrijnwerk zijn beide inkomdeuren en de vensters van het rechter pand bewaard. Dit laatste is vandaag voorzien van een gevelbeschildering.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, georganiseerd rond de centrale traphal met bovenlicht. Volgens de bouwplannen biedt de begane grond ruimte aan de inkom, de spreekkamer en de keuken. De bel-etage omvat een salon aan de straatzijde en een eetkamer met terras aan de tuinzijde. Op de tweede verdieping bevinden zich twee slaapkamers en een badkamer, op de derde verdieping een derde slaapkamer, een mansarde en een zolder.