Modernistisch burgerhuis gebouwd in opdracht van Henri Arnouts, naar een ontwerp door de architect Léon Stynen uit 1935. De woning Arnouts is representatief voor het ‘nieuwe bouwen’, waarmee Stynen vanaf begin jaren 1930 een bijzonder succesvolle carrière uitbouwde. In en rond Antwerpen realiseerde hij in deze periode een groot aantal woningen van uiteenlopend type, gaande van prestigieuze landhuizen tot veeleer bescheiden rijwoningen als deze. Constanten zijn de functionaliteit van de plattegrond en de gestroomlijnde vormgeving, die naar Nederlands voorbeeld wordt gevat in een expressieve baksteenarchitectuur met een plastische volumetrie. Daarbij laat Stynen zich opmerken door de degelijkheid van zijn materiaalkeuze en uitvoeringstechniek, met aandacht voor textuur en coloriet. Tot de belangrijkste voorbeelden uit deze gerijpte fase van zijn nog prille loopbaan behoren de eigen woning in de Tentoonstellingswijk en de "Résidence Elsdonck" in Wilrijk. De meergezinswoning Brocké-Lanny in de Camille Huysmanslaan, eveneens een ontwerp van Stynen uit 1935, is sterk verwant wat de gevelopstand betreft.

De rijwoning met een gevelbreedte van twee ongelijke traveeën, telt drie bouwlagen onder een plat dak. Teruggebracht tot een abstract plastisch scherm, kenmerkt de gevelopstand zich door een geaccentueerd vlakreliëf, rijke textuur- en kleurcontrasten, en harmonische verhoudingen in relatie tot het interieur. De basis is een parement uit wijnrood Belvédère-baksteenmetselwerk in halfsteens verband met een zogenaamde Dudokvoeg – diepliggende lintvoegen in combinatie met platvolle stootvoegen, op een arduinen plint. Aan het gevelvlak ontspringt een natuurstenen frontispice, die getrapt en met een omlopend profiel de rechthoekige deur- en vensteropeningen omlijst. Daarbij vormt de met gele tegels beklede plantenbak een horizontale balk boven de pui, in visueel contrast met de als verticale strook beklemtoonde vensterposten uit zwart geglazuurd baksteenmetselwerk op de bovenverdiepingen. Het gevernist houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters – een typisch kenmerk van Stynen – is bewaard, evenals de smeedijzeren deurtralie en de doorlopende buisleuning vóór de vensters van de eerste verdieping.

De plattegrond van de onderkelderde woning beantwoordt aan een veeleer conventionele interieurindeling, waarbij de langgerekte, tweeledige woonkamer op de begane grond wordt geflankeerd door de inkom met rijwielstalling, het trappenhuis en de vestiaire met toilet. Hierbij sluiten de office en de keuken aan, ondergebracht in een smalle eenlaagse achterbouw parallel aan de binnenplaats. De eerste verdieping omvat twee slaapkamers met annex 'studio', en in het midden de badkamer. Op de tweede verdieping nemen de kinderkamer over de volledige breedte de straatzijde in, en de meidenkamer en de zolder de tuinzijde, hier gescheiden door de linnenkamer. Boven elkaar ingeplant, beschikken de bad- en linnenkamer over een bovenlicht.