Villa in art-decostijl gebouwd in opdracht van L. Weckx, naar een ontwerp door de architect Emiel Janssens uit 1926. Het imposante, licht geknikte burgerhuis in halfopen bebouwing op de hoek met de Venneborglei, kenmerkt zich door een dynamisch silhouet en een expressief materiaalgebruik onder invloed van de Amsterdamse School. Met een gevelbreedte van drie bij twee traveeën, telt het volume twee bouwlagen en een pseudo-mansarde. De villa wordt aan drie zijden omringd door een omhaagde tuin met bomen en heesters.

Van de in Berchem gevestigde architect Emiel Janssens kennen we een aantal ontwerpen in diverse bouwstijlen van ruime burgerhuizen en appartementen, allemaal uit het interbellum. Ook voor de woning Elisabethlaan 45 in Berchem uit 1929 paste hij de art-decostijl toe. Verderop in de Venneborglaan tekende hij in 1925 de woning op nummer 4 en in 1928 de gekoppelde woningen op nummers 6-8 in uitgesproken cottagestijl. In 1932 ontwierp hij nog een derde opvallend burgerhuis in de straat, op nummer 132, in een bouwstijl die aansluit bij de Amsterdamse School.

De radioloog Dokter J. Colaert voegde in 1960 een praktijkvleugel (wachtzaal en dokterskabinet), aanleunend tegen de achtergevel toe, en een vrijstaande dubbele garage in de tuin, ontworpen door architect Carlo Van Grimbergen. Zijn opvolger Dokter H. Van Reeth diende in 1972 een bouwaanvraag in voor uitbreiding en aanpassing van deze praktijkvleugel, naar een ontwerp door het architectenbureau Atelier des architectes associés (Paul Becker, Marc Corbiau, Marc Migeotte). Van Reeth en Migeotte waren schoonbroers. Dit laatste project werd alleszins niet in deze vorm uitgevoerd.

De onderbouw is opgetrokken uit rode baksteen, met metselwerk in kruisverband tussen uitspringende banden rollagen in halfsteens verband. Een typische decoratieve cementering met een alternerend golvend en ingesnoerd profiel accentueert het bovenste register onder de brede kroonlijst. Rode daktegels dekken de mansarde. De klemtoon van de compositie ligt op de torenvormig oplopende hoekpartij, die wordt gekantonneerd door driezijdige erkers met balkon. Een gestrekte luifel beschut het portaal uiterst rechts. Op de fraaie houten deur met golvend smeedwerk na, is het schrijnwerk vernieuwd.

Volgens de bouwplannen uit 1926 is de plattegrond georganiseerd rond de centrale traphal, verlicht door een grote raampartij in de achtergevel. Een enfilade van salon, eetkamer en kantoor strekt zich uit over de begane grond, waarbij achteraan de inkom, de traphal en de keuken aansluiten. Op de eerste verdieping bevinden zich twee slaapkamers die een zitplaats flankeren, en de badkamer. Een tweede trap leidt naar de dakverdieping, ingenomen door een ruime hoekkamer en twee mansardes. Van het bewaarde interieur dient vooral de traphal te worden vermeld, met fraai art-decosmeedwerk en een kleurrijk, op Louis Comfort Tiffany geïnspireerd glas-in-loodraam, voorstellend een landschap met zonsopgang boven een vijver gevuld met waterlelies, omlijst door bloemenslingers.