Het Zoötechnisch Centrum is momenteel een proefhoeve van de faculteit Bio-ingenieurswetenschappen van de Katholieke Universiteit Leuven. Naast educatieve ondersteuning aan de opleiding bio-ingenieur, doet het centrum onderzoek voor universiteiten, overheid en industrie naar efficiënte voeding voor vleeskippen, biggen, vleesvarkens en schapen.

Historiek

Wanneer burggraaf Karel de Spoelberch op 3 juli 1907 kinderloos sterft, wordt zijn laatste wens vervuld door de algemene legataris Mevrouw Gilbert-Ernst en wordt de Leuvense Universiteit op 16 mei 1913 bij schenking eigenaar van 'Le Grand Château' (later Salve Mater) en 'Le Petit Château' (later Ave Regina). Beide domeinen worden in 1923-1924 in erfpacht gegeven aan de zusters van Liefde onder meer voor de verzorging van vrouwelijke psychiatrische patiënten. Samen met de erfpacht verwierven de zusters bij schenking de nabijgelegen Heystmolen en de aanpalende hoeve 'Hof ten Eynde' met enkele percelen grond. Om zoveel mogelijk in eigen onderhoud te voorzien kochten de zusters bijkomende weide- en akkergrond, de oude hoeve werd gesloopt en vervangen door een nieuwe, die volgens literatuurgegevens vanaf 1931 zal uitgebaat worden als modelhoeve en dit tot circa 1940. De kadastrale registratie van de afbraak van de oude hoeve en de bouw van de nieuwe gebeurde in 1928 als 'dierenkweekschool' (nummer 12) en 'huys' (nummer 10); als eigenaar wordt melding gemaakt van de 'Vereeniging z.(onder) w.(instgevend) d.(oel) Zusters van Liefde J.M.'. Na de Tweede Wereldoorlog evolueerde de hoeve geleidelijk naar een centrum waar toegepast onderzoek in de veeteelt en de veevoeding werd uitgevoerd. In 1968 werd de hoeve met bijhorende gronden gehuurd door de Katholieke Universiteit van Leuven. Vanaf dat ogenblik werd de uitbating van het bedrijf overgelaten aan het Zoötechnisch Centrum; in 1974 verwierf de universiteit het geheel bij schenking. In het begin was het onderzoek vooral gericht op de erfelijkheid bij kippen, konijnen, varkens en rundvee. Het onderzoek werd gefocust op toegepast voedingsonderzoek voor varkens en runderen en op fundamenteel onderzoek in de schapenfokkerij. In de jaren 1989-1991 werd een belangrijke uitbreiding van de onderzoeksfaciliteiten gerealiseerd door de bouw van een aantal nieuwe stallen voor schapen, vleesvarkens en vleeskuikens.

Beschrijving

De oorspronkelijke (model)hoeve vertoont een U-vormige plattegrond met centraal een betonnen erf dat aan de straat is afgesloten door een lage, bakstenen muur met toegang in de as van het centrale kantoorgebouw. Dit centrale deel van het U-vormige complex wordt links en rechts geflankeerd door L-vormige dienstgebouwen. De oorspronkelijke woning lag aan de straat in het oostelijke deel van de noordelijke vleugel. Het geheel bestaat uit een vrij strakke, functionele baksteenarchitectuur met enkele typische stijlkenmerken uit de bouwperiode. Het kantoorgebouw op sterk verhoogde begane grond telt drie traveeën en een souterrain en twee bouwlagen onder pseudomansardedak. De centrale, verdiepte deur wordt voorafgegaan door een steektrap en wordt geflankeerd door eigentijdse driezijdige erkers die aanzetten op het souterrain en afgelijnd worden door een uitstekende kroonlijst die het volume van de erkers volgt. Het schrijnwerk met karakteristieke kleine roedeverdeling bleef bewaard. De bedrijfsgebouwen links (voornamelijk stallen) en rechts (oorspronkelijk wagenhuis?) hebben overkragende zadeldaken en lijstgevels die regelmatig onderbroken worden door al dan niet uitspringende, hoger oplopende puntgevels. De meeste muuropeningen zijn rechthoekig, de deels gedichte poorten van de vroegere wagenbergingen (?) hebben afgeschuinde bovenhoeken.