Voormalige gemeentelijke jongensschool en bijhorende onderwijzerswoning, vandaag in gebruik voor het gemeentelijk kleuteronderwijs.

Historiek

Tot in het begin van de jaren 1880 had Lovenjoel een gemeenschappelijke gemeenteschool met Korbeek-Lo. Ze lag op de grens van beide gemeentes op de Tiensesteenweg nummer 179 en bleef tot vandaag, zij het in sterk aangepaste vorm, bewaard. Ten gevolge van de schoolstrijd werd elke gemeente bij K.B. van 18 mei 1880 verplicht te voorzien in eigen gemeentelijk onderwijs. De nieuwe gemeenteschool van Lovenjoel werd in het begin van de jaren 1880 opgericht aan de Keizerstraat achter het gemeentehuis; de school werd kadastraal geregistreerd in 1883.

In november 1907 komen er drie zusters annonciaden uit Heverlee naar Lovenjoel en zij nemen de gemeentelijke school voor hun rekening. Vanaf februari 1908 wordt de gemengde school opgeheven en gesplitst in een meisjes- en een jongensschool: de meisjes blijven in de Keizerstraat, de jongens verhuizen naar de ‘voorlopige gemeenteschool’ aan de Rijsmortelstraat; op 5/2/1908 sluit de gemeente een huurcontract af met de heer Eduard Meulemans, bareelwachter, voor een huis gelegen tegen de IJzeren Weg te Lovenjoel voor het inrichten van een tijdelijke gemeenteschool. Ondertussen wordt een nieuwe school met onderwijzerswoning gebouwd aan de Stationsstraat. Na het overlijden van burggraaf Karel de Spoelberch in 1907 waren er immers enkele percelen grond geschonken aan de gemeente; het is op een van deze percelen waar net voor de Eerste Wereldoorlog de gemeentelijke jongensschool met bijhorende onderwijzerswoning werd gebouwd; beide panden werden kadastraal geregistreerd als nieuwbouw in 1910.

Op 30/9/1914 wordt de school echter samen met de onderwijzerswoning als wraakactie in brand gestoken door de Duitsers. De schoolactiviteiten verhuizen tijdelijk naar de remise van het groot kasteel, meer bepaald een bijgebouw van het huidige nummer 52 aan de Stationsstraat. Pas op 16/3/1918 wordt beslist de school te herstellen en op 29/9/1921 beslist de gemeenteraad dat de muren konden blijven staan, zodat de uitbetaalde oorlogsschade voldoende zou zijn om de kosten en verbeteringswerken te dekken.

In 1992 werd de klassenvleugel volledig gerenoveerd en gedeeltelijk uitgebreid voor de huisvesting van het gemeentelijk kleuteronderwijs en dit tot op heden; de onderwijzerswoning werd in 1974 door de gemeente verkocht.

Beschrijving

De onderwijzerswoning is een neotraditioneel, onderkelderd diephuis van twee à drie traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak met de nok loodrecht op de straat. De trapgevel (zes treden + top) aan de straat vertoont decoratieve muurbanden van witte en gesinterde baksteen, deels omlopend over de gedrukte spitsboogvelden van de rechthoekige muuropeningen die met uitzondering van de begane grond hardstenen dorpels hebben; het venster op de begane grond heeft een ijzeren I-latei met rozetbouten, de deur heeft een hardstenen omlijsting. Het schrijnwerk werd integraal vernieuwd. De onderbouw is uitgewerkt in breuksteen.

De school, vandaag deels ingebouwd door de uitbreiding van de jaren 1990, ligt ten zuidwesten van de onderwijzerswoning. Het gaat om een bakstenen klassenvleugel van zeven traveeën en één bouwlaag onder pannen zadeldak met de nok haaks op de straat die qua uitzicht volledig aansluit bij het algemene voorkomen van kleine dorpsscholen uit het begin van de 20ste eeuw. De traveeën worden geritmeerd door steunberen waartussen grote rechthoekige vensters zorgen voor een goede lichtinval; centraal bevindt zich de deur. Het schrijnwerk werd overal vernieuwd.