Achterin gelegen houten noodwoning, volgens gegevens van de gemeente opgetrokken kort na de Eerste Wereldoorlog met steun van het Albertfonds. Volgens de huidige bewoner gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog ter vervanging van een afgebrande hoeve. Op het kadaster werd de woning toen niet geregistreerd vermoedelijk omwille van de oorlogsomstandigheden of door de aard van de woning als (tijdelijke) noodwoning.
Het Koning Albertfonds werd als openbare instelling opgericht door de Belgische regering op 23 september 1916 om "woningen te doen oprichten kunnende dienen als beschutting ten minste voorlopig, de dringende herstellingen uit te doen voeren aan de beschadigde gebouwen, materialen te verschaffen aan de slachtoffers van oorlogsschade...". De werkzaamheden werden gestart in februari 1917. Zanen en Moenaert ontwierpen twee types gestandaardiseerde en demonteerbare houten paviljoenen: het eerste omvatte drie kamers en had een oppervlakte van 6x6 meter; het tweede bestond uit twee kamers en had een oppervlakte van 4x4 meter. Beide hadden een aangebouwd stalletje. De woning in Eppegem is een bewaard voorbeeld van het grotere type.
Diephuis op rechthoekige plattegrond, één bouwlaag onder licht overkragend zadeldak (mechanische pannen) met de nok loodrecht op de straat. Enkelhuisopstand op gecementeerde onderbouw met rechthoekige muuropeningen. Aangebouwd stalletje links.
- GOBYN R. 1985: De woningnood en het probleem van de voorlopige huisvesting in België na de Eerste Wereldoorlog. In: SMETS M., Resurgam. De Belgische wederopbouw na 1914, 169-187.