Deze neoclassicistische herenwoning werd gebouwd rond 1869 samen met de naastgelegen woning op nummer 125 in opdracht van Philippus Jacobus De Wolf, een Antwerpse rentenier wonende in de Rue de l’Hôpital 7 in Antwerpen. De geveltekening in het bouwdossier is getekend door een ontwerper, van wie de naam niet kon ontcijferd worden. In 1906 werd het balkon boven de deur vervangen door een "gesloten balkon" of erker, een ontwerp van architect Eug. Geefs voor eigenaar E. Maquinay.

De herenwoning telt vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak. De lijstgevel is bepleisterd en witgeschilderd en bevat de standaardelementen zoals de imitatievoegen op de begane grond, de houten kroonlijst op klossen en modillons en de hardstenen plint, kordonlijst en doorlopende onderdorpels. De verdere afwerking van de woning, met een iets lagere bovenverdieping, segmentbogige muuropeningen op eerste en tweede bouwlaag en aparte, met ranken versierde boogvelden boven de vensters op de bel-etage, zijn voor die tijd originele, niet-standaard elementen. Alle muuropeningen kregen een brede, geprofileerde omlijsting. De houten erker boven de deur, in de derde travee, dateert van rond 1906 maar werd net als de rest van het schrijnwerk vernieuwd.

De herenwoning had een achterliggende tuin met remises, toegankelijk via een tuinmuur in de Maria-Henriëttalei. Bijgebouwen werden vervangen door garages en ten slotte gesloopt.