Deze neoclassicistische burgerwoning werd gebouwd rond 1869 samen met de naastgelegen woning op nummer 123 in opdracht van Philippus Jacobus De Wolf, een Antwerpse rentenier wonende in de Rue de l’Hôpital 7 in Antwerpen. De geveltekening in het bouwdossier is ondertekend door een ontwerper, van wie de naam niet kon ontcijferd worden. In 1908 werden de vensteropeningen van de bovenverdieping verhoogd, een verbouwing uitgevoerd door architect Romain Smets voor weduwe Maquinay-Huysmans. Architect G. Thielens realiseerde rond 1927 een verbouwing van de woning voor eigenaar notaris Maurice Van Zeebroek, die de woning op dat moment verhuurt. De verbouwing behelst onder meer een extra bovenverdieping, een erker en een nieuw, homogeen parement.

De burgerwoning telt drie traveeën en vier bouwlagen onder platte bedaking. De lijstgevel is bepleisterd en beschilderd en afgewerkt door een hardstenen plint met betraliede kelderopeningen en een houten kroonlijst op klossen. Rechthoekige muuropeningen in eenvoudige omlijstingen met oren, en op de bel-etage en boven de erker met sluitsteen en eenvoudige rank. Centrale erker op consoles, met rankversiering op de borstwering. De bovenvensters kregen bij de verbouwing in 1927 ijzeren borstweringen. Vervangen schrijnwerk.

In de tuin is een eclectisch koetshuis met paardenstal aanwezig, met een torentje op het dak. Dergelijke constructies dateren doorgaans van kort na 1900. Dit koetshuis was te bereiken via een doorgang uitkomende in de Maria-Henriëttalei.