Deze neoclassicistische herenwoning op de hoek van de Frankrijklei met de Stoopstraat werd in 1874 geregistreerd in het kadaster als een nieuwbouw voor eigenaar Cesar Joseph De Mahieu-Rayé, zonder beroep. De woning bestond op dat moment uit een voorhuis in de Frankrijklei en een achterhuis in de Stoopstraat. Deze achterbouw wordt in 1926 aangepast en vergroot voor Jules De Mahieu naar een ontwerp van E. Van Opstal. Een twee vergroting volgt in 1949 voor rekening van handelaar François Hagens. Ondertussen is van het achterhuis in de Stoopstraat niets authentiek meer overgebleven. Het voorhuis, een grote hoekwoning in neoclassicistische stijl, bleef wel bewaard.

Het hoekpand telt vier traveeën in elke gevel en drie bouwlagen. De lijstgevels kregen een klassieke, horizontaliserende gevelopbouw, met een houten kroonlijst op tandfries en geprofileerde fries, lage hardstenen plint, kordonlijsten en doorlopende onderdorpels. Op de vrij lage begane grond bevonden zich wellicht kantoren, met op de bel-etage de woonvertrekken en op de bovenverdieping de slaapvertrekken. Hoofdfaçade gericht op de Frankrijklei, met voordeur in de linker travee en met centraal vensterrisaliet van twee traveeën, op de bel-etage geaccentueerd door deurvensters met driehoekige frontons en uitgewerkte sluitstenen, op de bovenverdieping kregen de vensteropeningen entablementen. Alle muuropeningen rechthoekig, in omlijstingen met oren. Het geometrische ijzerwerk in de benedenvensters en aan de balkons van de deurvensters dateert wellicht van midden 20ste eeuw.