Deze neoclassicistische herenwoning werd in 1873 ontworpen door bouwmeester Frans Baeckelmans voor Karel August Schmid-Kreglinger. De families Schmid en Kreglinger maakten deel uit van de grote groep Duitse ondernemers die zich in de 19de eeuw in Antwerpen hadden gevestigd en zich hadden gericht op de handel in de haven. Ook Karel Schmid is in het kadaster geregistreerd als koopman. Zijn firma Ch. Schmid & Cie handelde in voedingsconserven en was actief als scheepsbevoorader.

De woning maakt deel uit van een authentieke rij herenwoningen die tussen 107 en 127 grotendeels bleef bewaard; op de Frankrijklei is het 19de-eeuwse straatbeeld nergens zo goed bewaard als hier. De woningen zijn gebouwd op grote, brede kavels, die oorspronkelijk doorliepen tot aan de achterliggende Rubenslei, waar remises, stallingen of tuinmuren waren gelegen. Ondertussen zijn deze bijgebouwen vervangen door appartementsgebouwen.

De woning is een voorbeeld van de typische bebouwing die sinds eind jaren 1860 werd gebouwd op de nieuwe kavels die langs de Frankrijklei werden aangelegd, na het afbreken van de vestinggordel rond het 16de-eeuwse Antwerpen. Talrijke statige neoclassicistische herenhuizen van vier tot zes traveeën werden toen gerealiseerd in opdracht van vooraanstaande burgers zoals zakenlui, advocaten en zo meer. Deze bouwstijl is atypisch voor het oeuvre van Frans Baeckelmans, die gezien kan worden als een vertegenwoordiger van het academische eclecticisme van de tweede helft van de 19de eeuw. Een andere, ondertussen gesloopte realisatie van deze architect op de Frankrijklei 75-77, kreeg wel een kleurrijke eclectische façade.

De woning telt vijf traveeën en drie bouwlagen en een mezzanino onder een zadeldak. De gevelafwerking sluit aan bij die van de belendende herenhuizen, namelijk met een bepleisterd en witgeschilderd parement, houten kroonlijst op gekoppelde modillons en een hardstenen plint. Horizontale ritmering door puilijst, doorlopende onderdorpels en over de drie centrale traveeën doorlopende balkons met ijzeren leuningen. De accentuering van de centrale traveeën komt bij de meeste herenhuizen op de Frankrijklei terug. Regelmatig geplaatste, rechthoekige muuropeningen in sobere omlijstingen, vlak op de begane grond, geprofileerd op de verdiepingen. De kleine vensters in de mezzanino zijn niet op de geveltekening van de bouwaanvraag te zien. Een andere wijziging bij de realisatie is de plaatsing van de dubbele voordeur (hier rechts, op plan links) en de andere lijnvoering in het ijzerwerk en de borstweringen.

Bewaarde herenhuizen in neoclassicistische stijl, uit tweede helft 19de eeuw, behorend tot de oorspronkelijke bebouwing van de zogenaamde Leien. Brede bepleisterde en beschilderde lijstgevels van vier à vijf traveeën en drie soms vier bouwlagen met enkelhuisopstand. Nummer 109 met benadrukte ingangstravee en rondboogdeur, voorts overwegend horizontaliserende elementen zoals geblokte begane grond, doorlopende kordons en brede balkons, nummers 123 en 125 met erker. Rechthoekige vensters en deuren, op bovenverdieping in geriemde omlijsting, vaak met bewerkte sleutels. Nummer 127 met verbouwde gelijkvloerse verdieping (zie winkelfunctie).