Deze opmerkelijke neoclassicistische herenwoning werd in 1883 ontworpen door de gebroeders L. en H. Blomme in opdracht van Antoine Spruyt. Op de binnenkoer werd een paardenstal en koetshuis gebouwd. In de jaren 1930 werd het gebouw gebruikt als school voor "Les Filles de la Sagesse", een periode waaruit het Mariabeeld centraal tegen de gevel stamt.

De ruime herenwoning telt vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak. De klassiek ingedeelde lijstgevel kreeg een bakstenen parement met gebruik van blauwe hardsteen voor plint en kordonlijsten en witte natuursteen voor de geblokte begane grond, voor een aantal sierbanden in de gevel, voor een fries onder de kroonlijst, voor de erker en voor de omlijsting van de rechthoekige vensteropeningen. Dit materiaalgebruik is atypisch voor de neoclassicistische stijl, waar meestal voor een witte bepleistering gekozen wordt. Rode bakstenen parementen zijn een kenmerk van het oeuvre van de architecten Blomme.

De linker poorttravee is geaccentueerd door een natuurstenen erker op de bel-etage, afgewerkt met ronde hoekzuilen, bekroond met een balkon en steunend op zware uitgelengde consoles die deel uitmaken van de omlijsting van de rechthoekige poort. Alle vensteropeningen zijn rechthoekig, met een natuurstenen omlijsting; het bovenvenster in de poorttravee is extra versierd met een entablement. Schrijnwerk is deels bewaard.