De Gasthuishoeve dankt haar naam aan haar eeuwenoude historiek als pachthoeve van het Antwerpse Sint-Elisabethgasthuis. Een eerste pachtovereenkomst voor de hoeve op deze locatie, bewaard in het archief van het OCMW, zou dateren van 1495. In de archieven van het kadaster wordt de hoeve in de 19de eeuw geregistreerd als "de Verbrande Hoeve", in eigendom van het Burgerlijk Gasthuis van Antwerpen. In 1887 registreert het kadaster een totale heropbouw, waarbij twee haaks op elkaar staande volumes, worden vervangen door twee parallelle gebouwen: het huidige boerenhuis met geïncorporeerde stallen en ten westen ervan de schuur. In de tweede helft van de 20ste eeuw verbouwt men de hoeve meermaals, waarbij zowel aan schuur als aan boerenhuis met stal, lage aanbouwen onder lessenaarsdaken worden toegevoegd. Ondanks minder gelukkige verbouwingen en aanbouwen, bewaarde de hoeve haar originele aanblik, waarbij vooral het opmerkelijke volume van de schuur in het oog springt. Anno 2012 is de hoeve leegstaand.

De Gasthuishoeve bestaat uit twee losse bestanddelen daterend van rond 1887, opgetrokken in rode baksteenbouw onder pannen daken. Het metselwerk van beide volumes vertoont talrijke bouwsporen en combinaties van baksteensoorten en metselverbanden uit eind 19de en 20ste eeuw. De hoevegebouwen zijn dichtbij de straat ingeplant, op een groot langwerpig, onverhard erf met achterliggende weide. Het boerenhuis is ingeplant haaks op de straat en telt één bouwlaag en een viertal traveeën onder pannen zadeldak. Opgetrokken in verankerd metselwerk, vooral in kruisverband, met segmentbogige muuropeningen; beluikte vensters. Ten noorden aansluitend, een stal met een zadeldak met aansluitende nokhoogte; rechthoekige muuropeningen; bakstenen vloeren. Ten westen van het boerenhuis ligt de langsschuur. Het is een breed gebouw onder hoog afgewolfd pannen zadeldak, wat de hoeve van op de straat een bijzonder cachet geeft. Rode bakstenen muren, vooral in kruisverband. In de grote afgeknotte puntgevels van voor- en achterkant, een rechthoekige poortopening en drie luchtgaten in de top. Verder kleine, rechthoekige muuropeningen die wellicht niet origineel zijn. Een getelmerkt houten gebinte, bakstenen vloeren, met houten wanden afgescheiden stalruimtes.