Historiek en context

Bescheiden villa in cottagestijl, voor eigen rekening gebouwd door de aannemer-bouwmeester Gerard Kloppers, naar een ontwerp uit 1923. Kloppers, een lokale bouwondernemer en vastgoedpromotor van Nederlandse origine gevestigd in de Berkenlaan, beschikte over een aaneengesloten reeks bouwpercelen aan de pare zijde van de Acacialaan, die op één na het volledige bouwblok tussen Della Faillelaan en Berkenlaan besloeg. Hierop bouwde hij tussen 1921 en 1924 acht landhuizen van verschillende grootte, en drie gekoppelde meergezinswoningen, vermoedelijk bestemd voor verkoop ‘sleutel-op-de-deur’. Van de landhuizen zijn er nog vier andere gaaf bewaard, de nummers 30, 36, 38 en 44, twee werden onherkenbaar verbouwd (nummers 32 en 42) en één is gesloopt (voorheen nummer 40). Ook op andere plaatsen in de Nieuw-Parkwijk "Den Brandt", zoals de Ahornenlaan, de Berkenlaan, de Cederlaan en de Varenlaan, realiseerde Kloppers meerdere landhuizen en meergezinswoningen. In Antwerpen en dan met name Wilrijk, lijkt hij met dit soort vastgoedprojecten actief te zijn geweest van kort na de Eerste Wereldoorlog tot begin jaren 1930.

De woning is een gaaf en representatief voorbeeld van de door Gerard Kloppers geproduceerde architectuur in cottagestijl, die zich onderscheidt door een informeel en pittoresk opzet. Belangrijkste kenmerken zijn de materiaalpolychromie van bak- en natuursteen in combinatie met stijl- en regelwerk, het plastische karakter van de ogenschijnlijk organisch gegroeide volumes met complexe dakconstructies, aangevuld met levendige details als luifels, bow-windows, erkers, dakkapellen en schoorstenen. Van de reeks landhuizen in de Acacialaan is deze woning qua type het meest verwant met de cottage op nummer 44, die uit 1922 dateert.

Architectuur

Vrijstaand ingeplant, op een quasi vierkante plattegrond van twee bij twee traveeën, omvat het gebouw twee bouwlagen onder een complex, overkragend schilddak met een dakkapel. De constructie bestaat uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband met knipvoegen, schaars verwerkt met witte natuursteen voor hoekblokken, speklagen en lateien, met gebruik van houtbouw en bepleistering in de bovenbouw, en pannen als dakbedekking. De asymmetrische opbouw van de villa beantwoordt aan het pittoreske streven van dit type landhuisbouw, maar weerspiegelt evenzeer de functionele indeling van het interieur. Naast de dominante dakconstructie en de hoog oprijzende schoorsteen, wordt het karakter vooral bepaald door het sterk geprononceerde overhoekse risaliet met een puntgevel in stijl- en regelwerk. Informeel van opzet, bestaat de ordonnantie uit uiteenlopende venstervormen, waaronder een driezijdige erker, met vernieuwd schrijnwerk naar oorspronkelijk model. De inkomdeur in de oostelijke puntgevel, eveneens met stijl- en regelwerk in de top, wordt beschermd door een houten luifel. Indien bewaard is het smeedijzeren voortuinhek volledig overgroeid door de haag.

De plattegrond is georganiseerd rond de centraal ingeplante traphal, waarin het inkomportaal is geïntegreerd. Volgens de bouwplannen bestaat de begane grond uit een suite van salon en fumoir aan de straatzijde, en een eetkamer met terras aan de tuinzijde. Een eenlaagse uitbouw achter de traphal herbergt de keuken met washuis. De bovenverdieping omvat drie slaapkamers en een badkamer, het dakniveau mansardes of zolders.