Dit grote neoclassicistische ensemble van twee meergezinswoningen met centrale poorttoegang werd in 1880 ontworpen door architect Victor Durlet voor rekening van François Segers-Van Hencxthoven. Durlet profileert zich op het Zuid voornamelijk met de bouw van grote opbrengsteigendommen, soms zelfs in de vorm van huurkazernes (in de Kronenburgstraat). Daarbij zorgt hij telkens voor een verzorgde gevel, vaak met een centrale brede poortdoorgang.

De twee woningen zijn uitgewerkt als één geheel van zeven traveeën en drie bouwlagen onder een leien mansardedak met twee dakkapellen met driehoekig fronton. De twee oorspronkelijke oeils-de-boeuf werden gewijzigd in dakvensters die de kroonlijst doorbreken. Accent op de centrale travee met rechthoekige poort in geriemde omlijsting geflankeerd door pilasters en cartouchevormige sleutel. De lijstgevel is rijkelijk afgewerkt, met een houten kroonlijst op klossen en modillons, een hardstenen plint, gepleisterd en witgeschilderd parement. De regelmatig geplaatste rechthoekige vensteropeningen zijn in geprofileerde omlijstingen gevat. Het meest bijzondere kenmerk van dit ensemble zijn de zeer mooie ijzeren balkonleuningen, die op de eerste en tweede verdieping aanwezig zijn en op 83 doorgetrokken is over de volledige breedte van de bel-etage.