Neotraditionele villa gebouwd in opdracht van L. Somers, naar een ontwerp door de architecten Vincent Cols en Jules De Roeck uit 1922. De pittoreske architectuur, geïnspireerd op de 16de-eeuwse Engelse Tudorstijl, is representatief voor de residentiële architectuurproductie uit de beginperiode van de associatie Cols en De Roeck. Opgericht in 1912, maakte het succesvolle architectenbureau vanaf de jaren 1920 vooral naam met tuinwijken en woningen voor een bemiddeld cliënteel, overwegend in neotraditionele, cottage- of sobere art-decostijl. Behalve de woning Somers ontwierpen Cols en De Roeck in 1922 nog vier burgerhuizen van dit type in de Bosmanslei en de Arthur Goemaerelei. Daarvan vertoont de woning Béliard in de Arthur Goemaerelei de grootste verwantschap, met een haast identieke plattegrond in halfopen bebouwing. In de Nieuw-Parkwijk "Den Brandt" is hun belangrijkste realisatie uit het interbellum de imposante villa Lee op de hoek van de Della Faillelaan en de Hagedoornlei, uit 1928-1930. Rond deze tijd verplaatste het zwaartepunt van de architectuurproductie van het bureau zich naar grootschaliger bouwprojecten als bedrijfs-, kantoor- en appartementsgebouwen, in een meer eigentijdse vormentaal met gebruik van nieuwe materialen en technieken. Actief tot 1965, brachten Cols en De Roeck ook in de naoorlogse periode nog een indrukwekkende oeuvre residentiële en bedrijfsarchitectuur tot stand.

De vrijstaand ingeplante villa, met een rechthoekige plattegrond van twee bij drie traveeën, omvat twee bouwlagen onder een schilddak met dakkapellen. Achteraan op het perceel bevinden zich twee symmetrische bijgebouwen, de garage en een washuis, verbonden door een decoratieve tuinmuur. Hoofd- en bijgebouwen zijn opgetrokken uit verzorgd baksteenmetselwerk, met gebruik van natuursteen voor kozijnen, hoekkettingen, dekstenen en ornamenten, en pannen voor de dakbedekking. De huidige egaal witte gevelbeschildering doet afbreuk aan de oorspronkelijke bedoelde en voor deze architectuur karakteristieke materiaalpolychromie. De asymmetrische opbouw van de villa beantwoordt aan het pittoreske streven van dit type landhuisbouw, maar weerspiegelt evenzeer de functionele indeling van het interieur. Meest karakteristiek zijn de hoger oplopende risalieten met een door een gevelsteen versierde, klokvormige of in- en uitgezwenkte geveltop, die zowel voorgevel als inkompartij markeren. Daarbij geeft een oplopende bow-window in de voorgevel de hoofdvertrekken aan; in de oostelijke zijgevel beschermt een luifel met zuiltjes en leien dakbedekking het korfboogportaal, met erboven een door decoratief metselwerk geaccentueerd traplicht. Typisch zijn verder de kozijnen in de vorm van twee- en drielichten met waterlijst en onderdorpel, de houten kroonlijst, en het paar hoge schoorstenen tegen de westgevel . In de gevelsteen van de voorgevel zijn de initialen L S van de opdrachtgever te herkennen; het discrete hoekornament heeft de vorm van een gecanneleerd pilastertje met rankwerkvoluutjes. Het oorspronkelijk houten vensterschrijnwerk met kleine roedeverdeling is vernieuwd. Garage en washuis onderscheiden zich door een gelijkaardig topgeveltje; het smeedijzeren tuinhek is bewaard.

Volgens de bouwplannen is de plattegrond georganiseerd rond de inkom- en traphal, die een centrale positie inneemt in de linker helft van de villa, op de begane grond geflankeerd door een 'cabinet' en de keuken met washuis en dienstingang. Een suite van salon en eetzaal met overdekt terras, beslaat over de volledige diepte de rechter helft van het gelijkvloers. Op de eerste verdieping bevinden zich twee slaapkamers, een zijkamertje en de badkamer met balkon; het dak herbergt drie mansardekamers en de zolder.