Meergezinswoning met latente art-nouveau-inslag, voor eigen rekening gebouwd door de aannemer Gebroeders Van Biesen, naar een ontwerp uit 1923. Gustaaf en Louis Van Biesen waren de zonen, en sinds begin jaren 1920 de opvolgers van de aannemer Eduard Van Biesen. Deze had zich in 1911 met zijn kantoren en ateliers in de nabije Kruishofstraat gevestigd, en was vóór de Eerste Wereldoorlog bijzonder actief als bouwpromotor in de Nieuw-Parkwijk "Den Brandt". Zijn zonen realiseerden op hun beurt meerdere panden in de Eglantierlaan en de nabije Berkenlaan, zowel voor eigen rekening als in opdracht van derden.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, telt de rijwoning drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde (leien). De sobere lijstgevel heeft een parement uit natuursteen, op een arduinen plint. Symmetrisch van opzet legt de compositie de klemtoon op de middenas, die op de eerste verdieping wordt gemarkeerd door een balkon met gebuikte gietijzeren borstwering. De art-nouveau-invloed komt discreet tot uiting in de detaillering van natuurstenen onderdelen zoals imposten, lekdrempels, onderdorpels en de golvende kerflijst, het patroon van de balkonborstwering, en de lijnvoering van de houten kroonlijst en de vensterroeden. Aan de Lodewijk XVI-stijl ontleende acanthusconsoles en een guirlande in het hoofdgestel wijzen dan weer op een beaux-arts-inslag. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard.

Volgens de bouwplannen beantwoordt de plattegrond aan het eenvoudige type meergezinswoning, bestaande uit een voorbouw en een smalle achterbouw in entresol. Samengesteld uit drie kamers en een keuken met pomphuis en toilet, worden de huurkwartieren ontsloten door de zijdelings ingeplante, gemeenschappelijke inkom- en traphal.