Goed bewaarde, kleinschalige villa in naoorlogs modernisme op een sterk hellend perceel met prachtig uitzicht op het omringende landschap. De villa is het laatste werk van de architectenassociatie Baucher-Blondel-Filippone, gerealiseerd tussen 1964 en 1967 en gebouwd voor Claude Blondel, de broer van Jean-Pierre Blondel, die de interieurzaak van hun ouders verder had gezet. De villa is gebouwd op het terrein van de naastgelegen villa Blondel-Bricoult, eigendom van de moeder van Jean-Pierre en Claude Blondel en ligt ten zuiden van het tennisterrein van deze villa.

Het gemeentearchief bewaart een bouwaanvraag uit 1963 voor een 'annexe/concièrgerie' bij de villa Blondel-Bricoult, die echter afwijkt van de uiteindelijk gerealiseerde constructie, waarvan de plannen gepubliceerd werden in de monografie over de architectenassociatie die in 2011 verscheen.

De villa is deels in het terrein ingewerkt en ziet er aan straatzijde sterk gesloten uit, de gevel wordt slechts doorbroken door de overluifelde voordeur en enkele verspreid geplaatste, kleine rechthoekige vensters. Ze telt één bouwlaag met souterrain op een onregelmatig grondplan en onder plat dak met centraal een rechthoekige schoorsteen. Het geheel is opgebouwd uit baksteen in combinatie met zichtbeton, wat voor een brutalistisch accent zorgt. De draagbalken zijn duidelijk zichtbaar. De gesloten straatzijde contrasteert met de tuinzijde, waarvan de zuid- en westgevel volledig beglaasd zijn en worden voorafgegaan door een terras.

Volgens de plannen lagen rechts van de centrale hal aan de tuinzijde de living en de eethoek en aan straatzijde de keuken. Links van de centrale hal aan tuinzijde drie slaapvertrekken met twee badkamers en een bureau aan straatzijde.

Het pand kon niet bezocht worden, maar zou naar verluidt nog in vrij oorspronkelijke toestand verkeren.