Villa in zakelijke art-decostijl naar een ontwerp door de architect Pierre De Jongh uit 1935, opgetrokken in 1936. Opdrachtgever was de heer P.J. Snieders, die in 1929 door De Jongh al verbouwingen had laten uitvoeren aan zijn woning in de Verbondstraat. Over de in Berchem gevestigde architect is tot op heden weinig bekend. Tijdens het interbellum laveert zijn architectuur tussen uiteenlopende invloedssferen als het baksteenexpressionisme van de Amsterdamse School, de gestileerde ornamentatie van de klassieke Franse art deco, en een meer zakelijk baksteenmodernisme. De vrij sobere villa Snieders is representatief voor dit stijlpluralisme. Het gebouw maakt deel uit van een homogeen bewaarde groep overwegend grote landhuizen in dit gedeelte van de Berkenlaan (nummers 19 tot 33), met een verzorgde architectuur van kwalitatief hoogstaand niveau. Uiteenlopend van karakter, vertegenwoordigen zij de grote diversiteit aan stijlstromingen die tijdens de duur van het interbellum gangbaar waren.

Vrijstaand ingeplant in de diepte van het perceel, op een rechthoekige plattegrond van twee bij drie traveeën, omvat het gebouw een souterrain en twee bouwlagen onder een schilddak. Het gevelparement is opgetrokken uit rood baksteenmetselwerk (bezande gevelsteen uit Rijkevorsel) met typische Dudok-voeg – dieperliggende lintvoegen in combinatie met platvolle stootvoegen. Witte natuursteen (Brauvilliers) werd gebruikt voor erkers, vensteromlijstingen, dorpels en de inkomluifel, arduin voor de plint, en donkerkleurig geglazuurde pannen voor de dakbedekking. Bepalend voor het zakelijke karakter van deze architectuur zijn de expressieve blinde muurmassieven, de Wrightiaans uitkragende kroonlijst en het dominante schilddak waarin een kleine dakverdieping is geïntegreerd. Decoratief zijn dan weer de typische profilering met golvend patroon van de vensterpenanten, de ingesnoerde, halfronde consoles onder de kroonlijst ter hoogte van het risaliet van de zuidelijke zijgevel, en het fraaie smeedwerk met een opvallend, geometrisch vlechtbandpatroon van inkomdeur, garagepoort en voortuinhek. De voorgevel wordt bepaald door de sterk geprononceerde, gevelbrede erker van het salon-fumoir, die net als het bandvenster erboven doorloopt over de zijgevel. Een halfronde luifel beschermt de inkomdeur in de noordelijke zijgevel, waarin zich het L-vormige traplicht aftekent, en geïntegreerd in de dakverdieping een typische patrijspoort en de schoorsteen. Het oorspronkelijke stalen vensterschrijnwerk is tenminste gedeeltelijk bewaard. De dakvensters zijn aanzienlijk vergroot; de huidige centrale schoorsteen komt niet voor op de bouwplannen.

De plattegrond is georganiseerd rond de centrale inkom- en traphal, ingeplant in de noordflank van het gebouw. Volgens de bouwplannen wordt de begane grond aan straatzijde over de volledige breedte ingenomen door het salon-fumoir met haard; de eetkamer en het daarbij aansluitende overdekte terras, strekken zich naar de tuin toe uit, parallel met de inkom- en traphal, de office en de keuken met dienstingang. Op de eerste verdieping bevinden de grote slaapkamer met ‘en suite’ badkamer zich aan de straat, en de kinderkamer met een ruim zuidwestelijk georiënteerd dakterras en de gastenkamer aan de tuin. De dakverdieping herbergt de linnenkamer, de meidenkamer met dakterras en badkamertje, en een mansarde. De garage beslaat een deel van het souterrain.