De bouw van deze rij van vier gelijkaardige neoclassicistische burgerhuizen werd in het kadaster geregistreerd in 1896. De gelijkenissen in de detaillering van de ijzeren balkonleuningen, de keldervensters en het fraaie schrijnwerk van de deuren, wijst erop dat deze vier woningen door dezelfde aannemer werden uitgevoerd.

Het betreft woningen van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldaken; nummers 45-49 met een hoog, volwaardig souterrain. Omdat ze in reeks werden gebouwd, gaat het vermoedelijk om opbrengstwoningen, als meergezinswoningen in verschillende appartementen opgedeeld. De bepleisterde lijstgevels kregen een klassieke afwerking, met kroonlijsten op klossen, hardstenen plinten, kordons, rechthoekige muuropeningen, imitatievoegen op de begane grond, accent op de centrale travee. De tweede woning (45) kreeg een nieuw gecementeerd parement; het schrijnwerk van de vensters is niet gaaf bewaard. De combinatie van deze vier woningen, zorgt voor een goed beeld van de oorspronkelijke eind-19de-eeuwse bebouwing in de straat, bepaald door dit soort klassieke, vrij gestandaardiseerde gevels.