Villa in art-decostijl gebouwd in opdracht van de scheepsbouwer Henry J. Rooms, naar een ontwerp dat in eerste versie uit 1924 dateert, en in een tweede, definitieve versie werd gewijzigd in 1926. De bouwplannen vermelden architect noch ontwerper. Het gebouw huisvest minstens sinds 1978 het Consulaat Generaal van Turkije.

Vrijstaand ingeplant in de diepte van het perceel, op een rechthoekige plattegrond van drie bij vijf traveeën, omvat het gebouw drie bouwlagen onder een plat dak. Het gevelparement is grotendeels opgetrokken uit witte natuursteen, met contrasterend gebruik van rood baksteenmetselwerk (klampsteen) in kruisverband, op een plint uit blauwe hardsteen. De eerste versie van het ontwerp uit 1924, ging uit van een volume van twee bouwlagen afgewerkt met een mansardedak. Met behoud van de grote lijnen van de opstand, en slechts beperkte wijzigingen aan de plattegrond, werd de dakstructuur in de tweede versie uit 1926 vervangen door een extra verdieping. De villa Rooms beantwoordt vermoedelijk naar Duits voorbeeld aan een sterk classicerende interpretatie van de art-decostijl, die zich hier manifesteert in een volkomen axiaal opzet met een doorgedreven symmetrie. Daarbij worden de verschillende gevelzijden bepaald door een centrale frontispice, waaraan de kolossale pilasterorde en het entablement een monumentale allure verlenen. In de voorgevel ligt de klemtoon op de middenas van de frontispice, bepaald door het verdiepte portaal tussen gecanneleerde penanten. De lagere bovenste verdieping is opgevat als attiek, typisch gemarkeerd door getrapt ingediepte penanten, en een breed uitkragende kroonlijst. Beide zijgevels beantwoorden aan een identiek opzet, met oplopende vensteromlijstingen bekroond door een vlaggenmast op de hoek, en een als frontispice gemarkeerd middenrisaliet ernaast. De tuingevel wordt bepaald door de sterk vooruitspringende en in 1987 verhoogde middenpartij, geflankeerd door terrassen. Het schrijnwerk van inkomdeur en vensters is vernieuwd; het smeedwerk van borstweringen en voortuinhek bleef behouden.

De plattegrond is axiaal georganiseerd rond de ruime traphal met bovenlicht, ingeplant in de kern van het gebouw. Volgens de bouwplannen wordt de traphal op de begane grond voorafgegaan door de vestibule met vestiaire, en aan de oostzijde geflankeerd door de dienstingang en -trap, de keuken en de office. De suite van salon en eetkamer beslaat de westflank, en de woonkamer met flankerende serre en overdekt terras de zuidflank. Op de eerste verdieping flankeren vier (slaap)kamers en de badkamer de traphal, met een ‘cabinet’ aan straatzijde, en een ruim privésalon aan tuinzijde. De tweede verdieping omvat nogmaals vier (slaap)kamers, twee dienstvertrekken en een ruim terras aan tuinzijde, dat in 1987 werd overbouwd met een extra vertrek.