Burgerhuis of meergezinswoning in eclectische stijl, kadastraal geregistreerd in 1913. Bouwheer was de varkensslachter Eduard Claes-Dyckers. Het bouwdossier werd niet teruggevonden, maar het ontwerp is vermoedelijk toe te schrijven aan de aannemer Frans Geerts, die in 1912 twee panden van hetzelfde type realiseerde in de achterliggende Eglantierlaan 91 en 95. Door het ontbreken van het bouwdossier kan niet worden vastgesteld, of het een klassiek burgerhuis dan wel een meergezinswoning betreft, het type dat in dit gedeelte van de Nieuw-Parkwijk "Den Brandt" het overwicht van de bebouwing uitmaakt.

Frans Geerts bouwde vóór de Eerste Wereldoorlog minstens een tiental van dergelijke rijhuizen in de Eglantierlaan en vermoedelijk een vijftal in de Varenlaan, zowel voor eigen rekening als voor individuele opdrachtgevers. Begin jaren 1920 volgden er nog enkele. Gevestigd op het Kiel, lijkt de aannemer in Antwerpen actief te zijn geweest van kort vóór 1910, tot begin jaren 1920, periode waarin hij verhuist naar Mortsel-Oude God. Waar de plattegrond van de woningen aan een standaardtype beantwoordt, kenmerken de gevelontwerpen zich door een uitgesproken voorkeur voor de klassieke neostijlen. Typisch voor sommige panden is de integratie van tegelpanelen in art-nouveaustijl.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, telt het rijhuis drie bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een parement uit geel baksteenmetselwerk in kruisverband, contrastrijk verwerkt met zowel arduin als natuursteen voor structurele onderdelen als de plint, pui- en waterlijsten, speklagen, balkons, dorpels en sluitstenen. Symmetrisch van opzet legt de compositie de klemtoon op het middenrisaliet dat wordt gemarkeerd door balkons, met doorgetrokken balustrade op de bel-etage. Nadrukkelijk horizontaal geleed en afgewerkt met een houten kroonlijst, is de opstand verder opgebouwd uit regelmatige registers van rechthoekige muuropeningen met een latei op kraagstenen. Op de tweede verdieping verdwenen de vermoedelijk gebuikte, gietijzeren balkonborstwering, en de tegelpanelen in de boogvelden met sluitsteen. Van het houten schrijnwerk bleven enkel de vensters behouden, met typische roeden in het bovenlicht.

De plattegrond beantwoordt aan het klassieke type rijhuis, samengesteld uit een voorbouw met zijdelings ingeplante inkom- en traphal, en een smalle achterbouw in entresol.