Appartementsgebouw met diamantslijperij en burelen in de achterbouwen, rond 1921 gebouwd voor Itzko Polyatchek, wonende in de Lange Herentalsestraat 37. Het is een typisch voorbeeld van de panden die in het interbellum voor de bloeiende diamantnijverheid in deze wijk werden gebouwd. De Wit-Russisch-Joodse diamantkoopman en -fabrikant Itzko Polyatchek (Novogroedok, 1882-New York, 1947) vestigde zich in 1899 vanuit zijn geboortestad te Antwerpen, huwde er in 1906 met de Russische Rischa Liba Kadinski (Sint-Petersburg, 1880-New York, 1956), en kreeg een dochter en drie zonen geboren te Antwerpen en Londen tussen 1907 en 1919.

Historiek

Tijdens het interbellum is er in de Vestingstraat een hele drukke diamantnijverheid, die zich onder meer vertaalt in de bouw van een reeks nieuwe complexen op nummers 54 tot 62. In 1921 werden twee bouwdossiers ingediend voor het complex met winkel, appartementen en werkplaatsen voor diamant op nummers 58-60. Beide dossiers zijn ongeveer identiek behalve de gevelversiering. Een eerste dossier werd getekend door architect Alex Van Roey in 1921, een bouwmeester wonende in de Frederik de Merodestraat 67 in Berchem, een dossier dat talrijke opmerkingen van technische aard kreeg. Een paar maanden later wordt een sterk gelijkend dossier ingediend door bouwmeester E. Siems, wonende in de Katelijnevest 3.

In 1923 en 1924 worden bouwdossiers ingediend voor de bouw van een diamantslijperij op de binnenkoer, tegen de rechter tuinmuur. De dossiers worden opgemaakt door aannemer A. Van den Brandt, wonende in de Guldenvliesstraat 14 in Berchem. Over deze aannemer is nog niets geweten; het stadsarchief bewaart tientallen bouwdossiers daterend uit het interbellum die door hem werden ingediend, voornamelijk voor verbouwingen en herinrichtingen van panden. De stationsbuurt en Zurenborg zijn de wijken waar zijn werk zich vooral concentreert. In 1925 bouwt deze aannemer ook het achterhuis met burelen, dat in 1928 met een verdieping wordt verhoogd. Tot eind jaren 1930 blijft Polytchek veranderingen en verbouwingen doorvoeren in de panden, bijna allemaal uitgevoerd door Vandenbrandt.

Beschrijving

De structuur van het pand wordt gekenmerkt door een voor- en achterhuis gescheiden door een open koer. In de voorbouw, drie brede traveeën en vijf bouwlagen onder een mansardedak tellend, is op de begane grond een winkel ondergebracht en een trapzaal naar de verdiepingen, waar per bouwlaag een appartement is voorzien. Typerend voor de Vestingstraat zijn de trapeziumvormige bouwpercelen, die zich allemaal vertalen in atypische, schuine ruimtes aan de straatkant. In de linker travee loopt een open doorgang naar de binnenkoer. Op de binnenkoer bevindt zich tegen de rechter scheidingsmuur een laag gebouw van vier traveeën met zenithale verlichting, ingericht als diamantslijperij. Het achterhuis telt vier bouwlagen onder mansardedak en drie traveeën. Het is volledig ingedeeld in kleine burelen en werkplaatsen, voor diamantairs en edelsmeden.

De voorgevel aan de straatkant kreeg een strenge neoclassicistische uitwerking. De lijstgevel kreeg een natuurstenen parement met houten kroonlijst. De centrale travee is breder uitgewerkt, met telkens drie gekoppelde vensteropeningen. Rechthoekige vensteropeningen met deels bewaard schrijnwerk; op de muurvelden tussen de vensteropeningen zijn plantenslingers aangebracht, een typische Lodewijk XVI ornament. De achtergevel is onversierd, met een gecementeerd parement en rechthoekige muuropeningen. De open doorgang naar de binnenkoer kreeg een granitovloer en betegelde lambrisering.

De achterbouw heeft een parement van witte baksteen, versierd met gele en zwarte banden. Lijstgevel met eenvoudige houten gootlijst, waaronder het vervaagde opschrift "OST END". De drie brede traveeën bevatten telkens twee gekoppelde vensteropeningen, onder ijzeren lateien en met bewaard houtwerk met roedeverdeling. Op de tweede bouwlaag zijn de vensteropeningen per twee gevat in een korfbogige muurveld.