Dit neoclassicistische hoekpand met horecagelijkvloers werd in 1880 geregistreerd in het kadaster als nieuw gebouwd eigendom van J.B. De Weerdt, "zonder beroep", vlakbij wonende in de Lange Herentalsestraat 3. Het is een goed bewaard voorbeeld van de originele eind-19de-eeuwse handelspanden die oorspronkelijk de stationsbuurt kenmerkten, maar steeds meer worden verbouwd of afgebroken.

Het is een ruim pand van drie en een halve bouwlaag onder een zadeldak en vijf traveeën + een afgeschuinde hoektravee + drie traveeën tellende. De begane grond is afgezoomd met een brede puilijst en geaccentueerd door imitatievoegen. De bovengevel, met vlakke bepleistering en met een houten kroonlijst op klossen is geritmeerd door dicht tegen elkaar geplaatste rechthoekige vensteropeningen. Op de eerste verdieping zijn de vensters versierd met geprofileerde lijsten met sluitsteen; de vensters op de twee bovenste verdiepingen kregen een accent onder de onderdorpel. De brede hoektravee is het rijkst uitgewerkt, met een balkon met fijne ijzeren leuning op de eerste verdieping, en gegroefde pilasters met ingewerkte medaillons met portretten, die de volledige travee aflijnen. Het schrijnwerk is niet bewaard.