Deze eenvoudige neoclassicistische stadswoning van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, is een zeldzame getuige van de vroegste bebouwing in de straat, kort na de aanleg in 1851. De bouw van deze woning werd geregistreerd in 1852; sindsdien onderging het pand geen wezenlijke aanpassingen.

Typerend voor de bouwperiode is de beperkte hoogte van het huis: waar midden 19de eeuw de nieuwe huizen doorgaans twee bouwlagen telden, zullen die verder in de 19de eeuw standaard drie bouwlagen gaan tellen, en in brede straten zelfs vier of meer. Ook de soberheid van de neoclassicistische gevel, en het ontbreken van een balkon, een element dat pas later in zwang raakt, verraden de ouderdom van de woning.

De lijstgevel is bepleisterd en beschilderd, met een eenvoudige houten kroonlijst en een hardstenen plint, doorlopende onderdorpels van de bovenvensters. Grote rechthoekige vensteropeningen, waarin het houten schrijnwerk is bewaard.