Groepsbebouwing bestaande uit twee reeksen van per twee gekoppelde burgerhuizen, min of meer in elkaars spiegelbeeld, met ommuurde voortuintjes. Deze woningen dateren uit het begin van de 20ste eeuw; ze werden kadastraal geregistreerd in 1911 als 'nouvelle construction'; de nummers 7 en 9 waren elk eigendom van een rentenier, nummer 11 van een 'huisopvoedster' en nummer 13 van een bediende.

De panden hebben een verhoogde begane grond en tellen twee bouwlagen onder haaks in elkaar gewerkte, pannen zadeldaken; het uitzicht is licht gevarieerd, elk met de combinatie van een lijstgevel en een uitspringend gedeelte met puntgevel, waardoor een grosso modo L-vormige plattegrond ontstaat. De gevels zijn met schijnvoegen gecementeerd (nummer 7 en 11) of eenvoudig witgeschilderd (nummers 9 en 13); de gevarieerde muuropeningen zijn door hun geprofileerde omlijsting iets rijker uitgewerkt bij de gecementeerde exemplaren; het schrijnwerk is echter meestal vernieuwd.