Het pand vormde eertijds één geheel met nummer 559 en bestond uit een burgerhuis, uit het begin van de 20ste eeuw, kadastraal ingetekend in 1912 in opdracht van De Pauw-Blockmans Lodewijk, schrijnwerker; in 1921-1922 werd de uitbreiding met het atelier in de Van Espenlaan ingetekend.

Het betrof een bakstenen gebouw met lijstgevel, vier traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak met de nok parallel aan de straat; het geheel werd gemarkeerd door een tot puntgevel verhoogde deurtravee en geschilderde muurbanden; de muuropeningen op de begane grond waren rechthoekig met een ijzeren I-latei, de bovenvensters korfbogig; voortgaande op oude prentkaarten was er in de tweede en vierde travee een deurvenster met balkon.

Vandaag is het pand gesplitst in twee woningen waarbij de muuropeningen van het nummer 559 volledig werden aangepast; het pand nummer 557 behield zijn oorspronkelijk, zij het vrij eenvoudig uitzicht met behoud van het oorspronkelijke schrijnwerk; enkel het balkon is blijkbaar vervangen door een Frans balkon.

Het atelier aan de Van Espenlaan is een verankerd bakstenen gebouw van twee bouwlagen onder zadeldak met de nok haaks op de straat. De puntgevel aan de straat is witgeschilderd en vertoont overwegend steekbogige muuropeningen, centraal een laaddeur, terwijl de noordgevel geopend is door grote segmentboogvensters met houten en ijzeren roedeverdeling.