Dit neoclassicistische samenstel van twee rijwoningen werd in 1887 ontworpen door de Borgerhoutse aannemer Jos Peeters voor G. Bossyns, wonende in de Offerandestraat 2. Peeters en Bossyns realiseren samen vier woningen in de Grotebeerstraat, wellicht allemaal opbrengstwoningen. Het is typerend voor de 19de-eeuwse wijken in Antwerpen dat aannemers en investeerders instaan voor een groot deel van de standaard bebouwing. Daarbij wordt meestal gekozen voor een rij van twee of drie neoclassicistische woningen van drie traveeën en twee of drie bouwlagen onder zadeldak. De twee woningen in de Grotebeerstraat zijn hiervan een voorbeeld.

Het ensemble is zowel volgens de eind-19de-eeuwse conventies opgebouwd uit baksteen en afgewerkt met een bepleisterd en witgeschilderd parement, houten kroonlijst op klossen en met tandfries, hardstenen plint en doorlopende onderdorpel, imitatievoegen op de begane grond en regelmatig geplaatste rechthoekige muuropeningen. De afgeronde hoeken en de speelse sluitstukken van de bovenvensters wijken af van de standaard en verwijzen naar de second empire. Het samenstel is goed bewaard, met uitzondering van het schrijnwerk.

Het gevelplan in de bouwaanvraag wijkt licht af van de uiteindelijke bouw. Men plande in nummer 8 een winkelruimte, waardoor er twee deuren werden getekend en een groot venster ertussen, maar uiteindelijk bouwde men nummer 8 als spiegelbeeld van nummer 10: met twee vensters en een deur ernaast. De plattegrond toont een standaard 19de-eeuwse stadswoning, met een smalle gang naar de trap, ernaast een enfilade van twee leefruimtes en een koer achteraan. Wegens een afgeschuind perceel is nummer 10 groter dan nummer 8.