Deze twee identieke, spiegelende burgerwoningen zijn gaaf bewaarde, verzorgde voorbeelden van de neoclassicistische stadswoningen die we in het laatste decennium van de 19de eeuw overal in Antwerpen in de in ontwikkeling zijnde wijken terug vinden. Typerend voor de wijk Zurenborg is de afwisseling van deze witte gestandaardiseerde lijstgevels met meer kleurrijke eclectische, art nouveau of renaissancegevels.

De woningen maken deel uit van een groepsbebouwing uit 1892 in opdracht van graaf Florimond de Brouchoven de Bergeyck naar ontwerp van architect François Baeckelmans. Het project bestond uit een winkelhuis op de hoek van de Kleine- en de Grotebeerstraat, acht burgerhuizen in de Kleinebeerstraat, een woning in de Steenbokstraat en deze twee burgerhuizen in de Grotebeerstraat.

Graaf Florimond de Brouchoven de Bergeyck was een belangrijke aandeelhouder van de in 1886 opgerichte "Société anonyme pour la construction de maisons bourgeoises", een maatschappij die als doel had de woningbouw in Zurenborg te organiseren. Hij investeerde intensief in Zurenborg met de bouw van doorgaans bescheiden woningen bestemd voor verkoop en verhuur. Alle bouwstijlen waren aanwezig in zijn projecten. Hij koos doorgaans voor Arnou of Dieltiëns als architect, maar van dit project is François Baeckelmans de ontwerper.

Het gaat om rijhuizen van twee bouwlagen en twee/drie traveeën onder pannen zadeldaken, met een bepleisterde en witgeschilderde lijstgevel. Deze sobere lijstgevels kregen de basisornamentiek die een eind-19de-eeuwse neoclassicistische gevel kenmerkt, namelijk de hardstenen plint, de kroonlijst op klossen, de imitatievoegen op de begane grond, de kordonlijst en de doorlopende onderdorpels van de strakke, rechthoekige muuropeningen. De deur en vensters op de begane grond hebben geen omlijsting, de bovenvensters kregen wel een eenvoudige geprofileerde omlijsting en rolluikkasten. Het olijfgroen geschilderde schrijnwerk van ramen en deur is gaaf bewaard.