Burgerhuis, volgens de bouwaanvraag van 1911 ontworpen door architect Edmond Maes.

Enkelhuis van twee ongelijke traveeën en drie bouwlagen boven souterrain en afgedekt door een laag zadeldak. Lijstgevel met licht rode bakstenen parement met accenten van donker rode baksteen voor horizontale banden en ontlastingsbogen. Arduinen sokkel met getoogd keldervenster. Smalle rechter deurtravee en breed licht uitspringend zijrisaliet, onder de verspringende houten kroonlijst op klossen. Vensters met vernieuwd schrijnwerk onder ijzeren rozetlateien. De borstweringen en boogvelden, op de bel-etage een vernauwende korfboognis, zijn voorzien van markante invulling met afwisseling van baksteen en vloertegels in gres of steengoed uit de fabrieken van Gilliot & Cie, in een vlechtbandmotief van twee tinten rode bakstenen zijn tegels ingewerkt met een ingewerkt gestileerd bloemmotief.

Nummers 1, 3-5, 19, 20, 33, 35, 37. Bakstenen enkelhuizen gemarkeerd door een breed zijrisaliet begrensd door kolossale pilasters die onder de kroonlijst door een of verschillende boogjes verbonden zijn (nummers 3-5, 33, 37 naar ontwerp van architect Edmond Maes, 1912). Bij nummer 1 eindigen de pilasters boven de bel-etage op gesculpteerde topstukken; bij nummer 35 zijn de vensters gevat in een vernauwende korfboognis waarbij de borstweringen en boogvelden opgevuld zijn met tegels in vlechtbandmotief. De bel-etage is bovendien vaak geaccentueerd door een erker (nummers 3-5, 19, 20) of ijzeren balkon (nummers 1, 33 en 37). Variërende vensteropeningen, voornamelijk getoogd, rechthoekig met I-balk en korf- of rondboogvormig met tweekleurige aflijning. Tegeltableaus en sgraffitopanelen verrijken de gevels, voornamelijk nummer 33 en 37 (vrouwenhoofdje onder glas).