Burgerhuis, volgens de bouwaanvraag van 1912 ontworpen door architect Edmond Maes, ook de ontwerper van het ernaast gelegen huis.

Onderkelderd enkelhuis van twee ongelijke traveeën en drie bouwlagen. Lijstgevel met voorheen witgeschilderd bakstenen parement met accenten van groen geglazuurde baksteen voor horizontale banden en ontlastingsbogen. Versierde arduinen sokkel met getralied keldervenster. Smalle rechter deurtravee en brede venstertravee in een licht uitspringende travee-nis gevat tussen lisenen met arduinen lijstkapiteel. Diverse venstervormen met vernieuwd schrijnwerk, de getoogde deur behoudt het schijnwerk met ijzeren raster. Het bel-etagevenster met gebuikt ijzeren balkonhek vertoont boven de ijzeren latei een boogveld met een vernauwende korfboognis, voorzien van een portretmedaillon met een profiel van een vrouwenhoofd uitgevoerd in eglomisétechniek. De sgraffitoversiering van de boogvelden in de gevel zijn overschilderd. Boven de deur is een rechthoekig paneel aangebracht met florale motieven in een goudkleurig rasterwerk eveneens uitgevoerd in eglomisétechniek.

Nummers 1, 3-5, 19, 20, 33, 35, 37. Bakstenen enkelhuizen gemarkeerd door een breed zijrisaliet begrensd door kolossale pilasters die onder de kroonlijst door een of verschillende boogjes verbonden zijn (nummers 3-5, 33, 37 naar ontwerp van architect Edmond Maes, 1912). Bij nummer 1 eindigen de pilasters boven de bel-etage op gesculpteerde topstukken; bij nummer 35 zijn de vensters gevat in een vernauwende korfboognis waarbij de borstweringen en boogvelden opgevuld zijn met tegels in vlechtbandmotief. De bel-etage is bovendien vaak geaccentueerd door een erker (nummers 3-5, 19, 20) of ijzeren balkon (nummers 1, 33 en 37). Variërende vensteropeningen, voornamelijk getoogd, rechthoekig met I-balk en korf- of rondboogvormig met tweekleurige aflijning. Tegeltableaus en sgraffitopanelen verrijken de gevels, voornamelijk nummer 33 en 37 (vrouwenhoofdje onder glas).