Rond 1923 realiseerden de aannemers P. Lecluyse en Zonen deze eclectische burgerwoning voor V. Claessens. Hoewel gebouwd in de jaren 1920, grijpt deze woning terug naar een eclectische vormgeving die we kennen van de jaren 1910 en die een neoklassieke gevelindeling combineerde met materialen, ornamentiek en vormgeving van de vensters uit de art nouveau. Het originele bouwplan geeft op de plaats van de erker een groot, korfbogig art-nouveauvenster weer, wat het ontwerp een zuiverder art-nouveautoets gaf dan de uitvoering. Temeer valt de opvallende gelijkenis van dit ontwerp met de woning op nummer 47 meteen op. Aannemers Lecluyse namen het ontwerp dat architect Voet tekende voor deze woning in 1911, volledig en tot in de details over, met uitzondering van het souterrain. Omdat bij de uitvoering het korfboogvenster door een erker is vervangen, is de gelijkenis minder onmiddellijk afleesbaar.

De woning telt twee ongelijke traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een plint in blauwe hardsteen met keldergaten, een houten plint en een parement van witte baksteen. Accent op het brede vensterrisaliet, met op de begane grond twee rondboogvensters met houten rolluiken en fraai art-nouveauschrijnwerk, op de tweede bouwlaag een driezijdige houten erker op natuurstenen basis, bekroond met balkon, en op de bovenverdieping een drielicht in natuurstenen omlijsting. De smalle linker deurtravee heeft beneden een deur met art-nouveauvormgeving, onder meer door het ronde bovenlicht en de versmallende vorm van de deuropening. Op de verdiepingen twee eenvoudige rechthoekige vensters boven de deur.

Ook de indeling van het interieur is volledig geënt op de traditionele concepten. Het is een enkelhuisindeling met links de gang met trappenhuis en rechts een enfilade van salon, eetkamer en veranda. Achter de trap, in een lagere aanbouw, de keuken, op de verdieping de badkamer.