De Antwerpse bouwmeester Godfried Van Halle tekende in 1873-1874 het ontwerp voor deze woning, waarin hij zich vanaf 1875 zelf vestigde. De woning is een uitstekend voorbeeld van zijn bouwstijl, getypeerd door burgerhuizen en herenwoningen in een rijk gedecoreerde neoclassicistische of neobarokke stijl, wat toen beantwoordde aan de gangbare burgerlijke smaak. Van Halle diende zes bouwdossiers in voor woningen in zijn eigen straat, voor in totaal negen burger- en herenhuizen. Met de bouw van een eigen woning in de toen in volle opbouw zijnde stationsbuurt, trachtte Van Halle hier klanten te winnen. Deze tactiek verklaart de locatie van talrijke eind-19de-eeuwse architectenwoningen in Antwerpen. Behalve zijn eigen woning, is niets daarvan nog bewaard in het straatbeeld.

De architectenwoning van Godfried Van Halle telt drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en witgeschilderde lijstgevel kreeg een neoclassicistische afwerking, met hardstenen plint, houten kroonlijst op klossen en met uitgelengde modillons, kordonlijsten en doorlopende onderdorpels. Rechthoekige muuropeningen, op de begane grond deels verbouwd tot winkelpui. De vensters op de verdiepingen zijn in een geprofileerde omlijsting gevat. Op de eerste verdieping met balustrade en centraal balkon; het deurvenster is bekroond met een gebogen fronton, onderbroken voor sluitstuk en krans en gedragen door smalle gegroefde pilasters. De bovenvensters kregen borstweringen in fijn ijzerwerk. Het schrijnwerk van de bovenvensters is bewaard.