Landhuis in brutalistische stijl, eigen woning van architect Olivier De Landtsheer, ontworpen in 1973 en voltooid in 1976. De vrijstaande villa is ingeplant op een hellend terrein van 77 are, gelegen te midden van de landerijen aan een zijweg van de Gentsesteenweg. De architectuur is representatief voor het residentiële oeuvre van De Landtsheer uit de jaren 1970, periode waarin ook een van zijn belangrijkste realisaties tot stand kwam, de voormalige regionale zetel van de Generale Bank (huidige Campus Dirk Martens) aan de Kwalestraat in Aalst.

Samengesteld uit twee balkvormige volumes met onderling verspringende niveaus, is het gebouw opgetrokken uit gewapend beton voor de structuur en betonsteen voor het dragende metselwerk. Het ondiepe, gesloten en hoger opgetrokken noordelijke volume herbergt het toegangsgedeelte, gelegen aan het einde van een lange beboste oprijlaan. Ruimer en meer opengewerkt omvat het zuidelijke volume de leefruimten, georiënteerd op de tuin en het vergezicht van landerijen. Aan deze zijde integreert het getrapte zonneterras een lager gelegen openluchtzwembad. Beide volumes worden verbonden door de zenithaal verlichte traphal, die een centrale positie inneemt in de woning. Waar de woning volledig onderkelderd is, met onder meer de garage in het souterrain, omvat de begane grond de ruime inkomhal, de meerledige woonkamer die zich in de hoogte deels over twee niveaus uitstrekt, de eetkamer en de keuken. Op de bovenverdieping bevinden zich vijf slaapkamers en drie badkamers.

Karakteristiek voor deze sobere, uitgepuurde architectuur is het onverhulde gebruik van beton met de houtnerf van de bekisting en betonsteen - ook in het interieur, waardoor een ruwe textuur en een subtiel palet van grijstinten ontstaat eigen aan het brutalisme. Het open plan van de woning genereert een ingenieus ruimtespel, waar vides, zitkuilen, in elkaar overvloeiende ruimtes en ruimteverdelers de toon zetten. Grote glaspartijen bepalen de royale lichtinval en de interactie tussen interieur en exterieur, waar zich een breed panorama ontplooit op het omringende landschap. De meest opmerkelijke ruimte is de woonkamer, die door de tweezijdige open haard wordt opgedeeld in een dubbel hoge zithoek met vide en mezzanine, en een intieme cosy corner. Van de betonnen bordestrap werd de geplande stalen leuning nooit geïnstalleerd. Uniform zijn de bevloering uit zwart marmer voor de circulatieruimtes en zandkleurig vasttapijt voor de leefruimtes, daar waar voor het schijnwerk een zwarte en wijnrode kleurstelling is toegepast.