De woningen op nummers 17 en 23 maken deel uit van een eclectisch ensemble van zes burgerhuizen (13-23) dat in 1890 door architect Albert Arnou werd ontworpen in opdracht van de "Société anonyme pour la construction des maisons bourgeoises".

Deze bouwvereniging werd in 1886 opgericht om de wijk Zurenborg te ontwikkelen tot een woonbuurt. Arnou was een van de meest productieve architecten in Zurenborg waar hij huizen tekende zowel in neoclassicistische als in eclectisch stijl. Hij was ook aandeelhouder van de Société en in deze dubbele rol als investeerder en ontwerper heeft hij in belangrijke mate mee het beeld van Zurenborg bepaald.

Het ensemble van zes woningen was symmetrisch opgebouwd rond een centraal samenstel van twee identieke, spiegelende woningen, nummers 17 en 19, in eclectische stijl. Op de scheiding tussen de woningen de afbeelding van een draak, verwijzend naar de straatnaam, een druk versierd medaillon en een driehoekig fronton. Het gaat om twee huizen van twee/drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak met bepleisterde lijstgevels. Horizontale ritmering door de hardstenen plint, de houten kroonlijst op klossen, de kordonlijsten en het gevelbrede balkon waaronder grote ronde ornamenten zijn aangebracht. De pilasters tussen de vensters in de bovengevel geven de façade ook een sterk verticaal accent. De rechter woning (19) is voor een groot deel ontdaan van haar detaillering. De linker woning (17) bewaarde de imitatievoegen en de rondbogige muuropeningen op de begane grond, het gevelbrede balkon met balustrade op de bel-etage en de versiering op de bovenverdieping in de borstweringen en versierde boogvelden van de vensters en de kapitelen van de pilasters.

Aan weerskanten van dit centrale duo, telkens twee huizen van twee bouwlagen en twee traveeën onder mansarde- en zadeldak. De woningen aansluitend bij het centrale samenstel (15 en 21) werden volledig verbouwd, maar werden oorspronkelijk gekenmerkt door een natuurstenen kozijn op de verdieping en een centraal breed dakvenster met vleugelstukken.

Van de woningen die aan weerszijden het ensemble afsluiten, is enkel het rechter bewaard (23). De gecementeerde gevel heeft klassieke neoclassicistische elementen als hardstenen plint, kordonlijst, doorlopende dorpels, houten kroonlijst op modillons en driehoekige frontons die de bovenvensters bekronen. Het opzet van de gevel is echter minder klassiek, met rechthoekige vensteropeningen die onregelmatig in de gevel zijn geplaatst, met op de begane grond twee gekoppelde smalle vensters en op de verdieping vensters in een brede vlakke omlijsting. Het schrijnwerk van de deur is bewaard.